Kolaps Mostowskiego

Kolaps Mostowskiego (kolaps przechodni)zbiór przechodni, który wraz z relacją należenia jest izomorficzny z daną ufundowaną relacją ekstensjonalną. Termin kolaps Mostowskiego jest też używany na określenie samego izomorfizmu z wyjściowego zbioru z relacją na zbiór przechodni.

Izomorfizm ten był użyty przez Kurta Gödla w 1937 w niebezpośredniej formie[1]. Samodzielne twierdzenie o istnieniu kolapsów przechodnich było sformułowane i udowodnione przez Andrzeja Stanisława Mostowskiego w 1949[2].

Twierdzenie o kolapsie Mostowskiego jest nazywane także twierdzeniem o ściąganiu[3].

Definicje

  • Relacja dobrze ufundowana (lub po prostu relacja ufundowana) to relacja R , {\displaystyle R,} dla której nie istnieje nieskończony R {\displaystyle R} -zstępujący ciąg ( a n ) n , {\displaystyle {(a_{n})}_{n},} czyli taki nieskończony ciąg elementów zbioru X , {\displaystyle X,} w którym każdy element jest w relacji z następującym bezpośrednio przed nim:
a 2 R a 1 , {\displaystyle a_{2}\;R\;a_{1},} a 3 R a 2 , {\displaystyle a_{3}\;R\;a_{2},} a 4 R a 3 {\displaystyle a_{4}\;R\;a_{3}\ldots }
  • Powiemy, że relacja dwuczłonowa R {\displaystyle R} na zbiorze X {\displaystyle X} spełnia warunek ekstensjonalności (jest ekstensjonalna) jeśli dla wszystkich x , y X {\displaystyle x,y\in X} zachodzi implikacja:
jeśli ( z X ) ( z R x z R y ) {\displaystyle (\forall z\in X)(z\;R\;x\Leftrightarrow z\;R\;y)} to x = y . {\displaystyle x=y.}
  • Zbiór S {\displaystyle S} jest przechodni (tranzytywny), jeśli każdy jego element jest jednocześnie jego podzbiorem, czyli gdy spełniony jest warunek
( x S ) ( y x ) ( y S ) . {\displaystyle (\forall x\in S)(\forall y\in x)(y\in S).}

Twierdzenie

Załóżmy, że R {\displaystyle R} jest dwuczłonową relacją ufundowaną na zbiorze X . {\displaystyle X.} Przypuśćmy również, że relacja ta spełnia warunek ektensjonalności. Wówczas istnieje dokładnie jeden zbiór przechodni S {\displaystyle S} oraz dokładnie jedna bijekcja π : X S {\displaystyle \pi :X\longrightarrow S} takie, że dla wszystkich x , y X {\displaystyle x,y\in X} mamy:

π ( x ) π ( y ) x R y . {\displaystyle \pi (x)\in \pi (y)\Leftrightarrow x\;R\;y.}

Zbiór S {\displaystyle S} nazywa się kolapsem Mostowskiego relacji R {\displaystyle R} , czasem ten sam zwrot jest używane w odniesieniu do odwzorowania π . {\displaystyle \pi .}

Przykłady

  • Kolaps Mostowskiego zbioru przechodniego jest tym samym zbiorem. Zatem w szczególności, kolaps Mostowskiego liczby porządkowej jest tą samą liczbą.
  • Relacja < {\displaystyle <} naturalnego porządku na zbiorze P {\displaystyle P} parzystych liczb naturalnych jest zarówno ufundowana i ekstensjonalna. Kolaps relacji ( P , < ) {\displaystyle (P,<)} to zbiór liczb naturalnych
ω = { , { } , { , { } } , { , { } , { , { } } } , } . {\displaystyle \omega ={\Big \{}\varnothing ,\{\varnothing \},\{\varnothing ,\{\varnothing \}\},\{\varnothing ,\{\varnothing \},\{\varnothing ,\{\varnothing \}\}\},\dots {\Big \}}.}
  • W teorii forsingu często używa się kolapsów Mostowskiego w następującej sytuacji. Mamy daną pewną (dużą) regularną liczbą kardynalną χ {\displaystyle \chi } i rozważamy rodzinę H ( χ ) {\displaystyle {\mathcal {H}}(\chi )} wszystkich zbiorów dziedzicznie mocy mniejszej niż χ . {\displaystyle \chi .} Przypuśćmy, że N {\displaystyle N} jest przeliczalnym elementarnym podmodelem ( H ( χ ) , ) . {\displaystyle ({\mathcal {H}}(\chi ),\in ).} (Istnienie takich podmodeli wynika z dolnego twierdzenia Löwenheima-Skolema). Wówczas istnieje (jedyny) przeliczalny tranzytywny zbiór M {\displaystyle M} taki, że model ( N , ) {\displaystyle (N,\in )} jest izomorficzny z ( M , ) . {\displaystyle (M,\in ).}

Przypisy

  1. Kennedy 2015 ↓.
  2. Andrzej Mostowski: An undecidable arithmetical statement, „Fundamenta Mathematicae” 36 (1949), s. 143–164.
  3. Zobacz np.: Wojciech Guzicki, Paweł Zbierski: Podstawy teorii mnogości, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, s. 14.

Bibliografia

  • JulietteJ. Kennedy JulietteJ., Kurt Gödel, Edward N.E.N. Zalta (red.), [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, Winter 2017 Edition, Metaphysics Research Lab, Stanford University, 11 grudnia 2015, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-21]  (ang.).