Kumulanta

Kumulanta to pojęcie z zakresu teorii prawdopodobieństwa i statystyki.

Kumulantami κ n {\displaystyle \kappa _{n}} rozkładu prawdopodobieństwa nazywamy wielkości spełniające własność:

E ( e t X ) = exp ( n = 1 κ n t n / n ! ) , {\displaystyle E\left(e^{tX}\right)=\exp \left(\sum _{n=1}^{\infty }\kappa _{n}t^{n}/n!\right),}

gdzie X {\displaystyle X} jest zmienną losową, dla rozkładu prawdopodobieństwa której obliczane są kumulanty. Innymi słowy, κ n n ! {\displaystyle {\frac {\kappa _{n}}{n!}}} jest n {\displaystyle n} -tym współczynnikiem w rozwinięciu w szereg potęgowy logarytmu funkcji generującej momenty. Logarytm funkcji generującej momenty nazywany jest funkcją generującą kumulanty.

Problem kumulant to próba uzyskania funkcji gęstości rozkładu prawdopodobieństwa z jego ciągu kumulant. W niektórych przypadkach rozwiązanie problemu nie istnieje, w niektórych istnieje dokładnie jedno rozwiązanie, w niektórych więcej niż jedno rozwiązanie.

Niektóre własności kumulant

Niezmienniczość

Zachodzą następujące własności:

  • κ 1 ( X + c ) = κ 1 ( X ) + c , {\displaystyle \kappa _{1}(X+c)=\kappa _{1}(X)+c,}
  • κ n ( X + c ) = κ n ( X ) {\displaystyle \kappa _{n}(X+c)=\kappa _{n}(X)} dla n 2 , {\displaystyle n\geqslant 2,}

gdzie c {\displaystyle c} jest stałą.

Oznacza to, że stałą dodajemy tylko do pierwszej kumulanty, wyższe kumulanty pozostają niezmienione.

Jednorodność

Kumulanty są jednorodne stopnia n, to znaczy:

κ n ( c X ) = c n κ ( X ) . {\displaystyle \kappa _{n}(cX)=c^{n}\kappa (X).}

Addytywność

Jeśli X {\displaystyle X} i Y {\displaystyle Y} niezależnymi zmiennymi losowymi, zachodzi:

κ n ( X + Y ) = κ n ( X ) + κ n ( Y ) . {\displaystyle \kappa _{n}(X+Y)=\kappa _{n}(X)+\kappa _{n}(Y).}

Kumulanty i momenty

Kumulanty są powiązane z momentami następującą zależnością:

κ n = m n k = 1 n 1 ( n 1 k 1 ) κ k m n k . {\displaystyle \kappa _{n}=m_{n}-\sum _{k=1}^{n-1}{n-1 \choose k-1}\kappa _{k}m_{n-k}.}

n {\displaystyle n} -ty moment zwykły m n {\displaystyle m_{n}} jest wielomianem n {\displaystyle n} -tego stopnia w pierwszych n {\displaystyle n} kumulantach, zatem:

m 1 = κ 1 {\displaystyle m_{1}=\kappa _{1}}
m 2 = κ 2 + κ 1 2 {\displaystyle m_{2}=\kappa _{2}+\kappa _{1}^{2}}
m 3 = κ 3 + 3 κ 2 κ 1 + κ 1 3 {\displaystyle m_{3}=\kappa _{3}+3\kappa _{2}\kappa _{1}+\kappa _{1}^{3}}
m 4 = κ 4 + 4 κ 3 κ 1 + 3 κ 2 2 + 6 κ 2 κ 1 2 + κ 1 4 {\displaystyle m_{4}=\kappa _{4}+4\kappa _{3}\kappa _{1}+3\kappa _{2}^{2}+6\kappa _{2}\kappa _{1}^{2}+\kappa _{1}^{4}}
m 5 = κ 5 + 5 κ 4 κ 1 + 10 κ 3 κ 2 + 10 κ 3 κ 1 2 + 15 κ 2 2 κ 1 + 10 κ 2 κ 1 3 + κ 1 5 {\displaystyle m_{5}=\kappa _{5}+5\kappa _{4}\kappa _{1}+10\kappa _{3}\kappa _{2}+10\kappa _{3}\kappa _{1}^{2}+15\kappa _{2}^{2}\kappa _{1}+10\kappa _{2}\kappa _{1}^{3}+\kappa _{1}^{5}}
m 6 = κ 6 + 6 κ 5 κ 1 + 15 κ 4 κ 2 + 15 κ 4 κ 1 2 + 10 κ 3 2 + 60 κ 3 κ 2 κ 1 + 20 κ 3 κ 1 3 + 15 κ 2 3 + 45 κ 2 2 κ 1 2 + 15 κ 2 κ 1 4 + κ 1 6 . {\displaystyle m_{6}=\kappa _{6}+6\kappa _{5}\kappa _{1}+15\kappa _{4}\kappa _{2}+15\kappa _{4}\kappa _{1}^{2}+10\kappa _{3}^{2}+60\kappa _{3}\kappa _{2}\kappa _{1}+20\kappa _{3}\kappa _{1}^{3}+15\kappa _{2}^{3}+45\kappa _{2}^{2}\kappa _{1}^{2}+15\kappa _{2}\kappa _{1}^{4}+\kappa _{1}^{6}.}

Aby uzyskać wzory na zależność kumulant od momentów centralnych, należy we wszystkich wzorach opuścić składniki, gdzie κ 1 {\displaystyle \kappa _{1}} występuje jako czynnik.

Kumulanty i podział zbioru

Kumulanty mają ciekawą interpretację kombinatoryczną: współczynniki definiują określone podziały zbioru. Ogólna postać tych wielomianów to:

m n = π B π κ | B | , {\displaystyle m_{n}=\sum _{\pi }\prod _{B\in \pi }\kappa _{\left|B\right|},}

gdzie:

  • π {\displaystyle \pi } przebiega przez wszystkie podziały zbioru n {\displaystyle n} -elementowego,
  • B π {\displaystyle B\in \pi } ” jest jednym z bloków, na które zbiór jest podzielony,
  • | B | {\displaystyle |B|} jest liczebnością zbioru B . {\displaystyle B.}

Każdy jednomian to stała pomnożona przez iloczyn kumulant, w których suma indeksów wynosi n {\displaystyle n} (np. dla κ 3   κ 2 2   κ 1 , {\displaystyle \kappa _{3}\ \kappa _{2}^{2}\ \kappa _{1},} suma indeksów wynosi 3 + 2 + 2 + 1 = 8, pojawia się ona w wielomianie, który wyraża ósmą kumulantę za pomocą ośmiu pierwszych kumulant). Podziałowi liczby całkowitej n {\displaystyle n} odpowiadają poszczególne składniki. Współczynniki w każdym składniku to liczba podziałów n {\displaystyle n} -elementowego zbioru, które łączą się w podziały n {\displaystyle n} kiedy elementy zbioru stają się nierozróżnialne.

Kumulanty niektórych rozkładów prawdopodobieństwa

  • Kumulanty rozkładu normalnego o średniej μ {\displaystyle \mu } i odchyleniu standardowym σ {\displaystyle \sigma } wynoszą κ 1 = μ , {\displaystyle \kappa _{1}=\mu ,} κ 2 = σ 2 {\displaystyle \kappa _{2}=\sigma ^{2}} i κ n = 0 {\displaystyle \kappa _{n}=0} dla n > 2. {\displaystyle n>2.}
  • Rozkład z danymi kumulantami może być przybliżony ciągiem Grama-Charliera lub ciągiem Edgewortha.

Zobacz też