Lockheed Saturn
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Lockheed Corporation | ||
Typ | pasażerski | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 17 czerwca 1946 | ||
Liczba egz. | 2 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 x Silnik gwiazdowy Wright 744C-7BA-1 | ||
Moc | 700 KM (522 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 22,56 m | ||
Długość | 15,69 m | ||
Wysokość | 6,05 m | ||
Powierzchnia nośna | 46,6 m² | ||
Masa | |||
Własna | 5153 kg | ||
Startowa | 7257 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 367 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 6,7 m/s | ||
Pułap praktyczny | 8075 m | ||
Zasięg | 965 km | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
USA | |||
|
Lockheed Saturn (Model 75) – amerykański samolot pasażerski zaprojektowany i wybudowany w wytwórni Lockheed Corporation. Wybudowano jedynie dwa egzemplarze maszyny.
Historia
Podczas II wojny światowej w wytwórni Lockheed Corporation obok prac związanych z produkcją wojskową, prowadzono również prace teoretyczne nad przyszłymi samolotami pasażerskimi przeznaczonymi na rynek cywilny. Rozpatrywano projekty maszyn zdolnych przewieźć od czterech do 58 pasażerów. Jednym z rezultatów owych prac był Model 75. Inżynierem prowadzącym był Don Palmer. Zespół konstruktorów pod jego kierownictwem, zaprojektował dwusilnikową maszynę, zdolną przewieźć czternastu pasażerów z myślą o obsłudze niewielkich lotnisk o ubogiej infrastrukturze. Maszyna miała klasyczną konstrukcję, z kadłubem o kwadratowym przekroju w centralnej części, ułatwiającym załadunek bez potrzeby korzystania z lotniskowych urządzeń. Pod koniec 1944 roku wytwórnia miała już wstępne zamówienia na pół tysiąca maszyn. Wybudowano dwa prototypy. Pierwszy z nich napędzany był dwoma silnikami gwiazdowymi Continental GR9-A o mocy 600 KM. Do swojego pierwszego lotu samolot wzbił się 17 czerwca 1946 roku a za jego sterami siedział pilot doświadczalny Lockheeda, Tony LeVier. Problemy z chłodzeniem jednostki Continental zmusiły projektantów do zastąpienia jej silnikami Wright 744C-7BA-1, w które wyposażony był drugi prototyp. Tak zmodyfikowany samolot po raz pierwszy wzbił się w powietrze 8 sierpnia 1947 roku. Próby w locie wykazały, iż samolot ma zadowalające osiągi i poprawnie zachowuje się w powietrzu. Niestety dla konstrukcji, wszystkie wstępne zamówienia zostały anulowane. Rynek cywilnych samolotów pasażerskich opanowały pochodzące z demobilu maszyny Douglas C-47 Skytrain i ich cywilne odpowiedniki Douglas DC-3. Samoloty znane, sprawdzone w eksploatacji a co najważniejsze tanie. Za cenę jednego Saturna można było nabyć cztery C-47. Był to czynnik, który zadecydował o zaprzestaniu dalszych prac nad samolotem. Obydwa zbudowane prototypy zostały zezłomowane w 1948 roku.
Konstrukcja
Saturn był górnopłatem o całkowicie metalowej konstrukcji. Załoga składała się z dwóch pilotów, maszyna mogła pomieścić czternastu pasażerów. Ciśnieniowy kadłub, trójzespołowe, chowane podwozie z przednim podparciem. Podwozie przednie chowane do wnęki w kadłubie, główne do wnęk w gondolach silnikowych. Usterzenie klasyczne. Samolot napędzany był dwoma silnikami gwiazdowymi Wright 744C-7BA-1.
Bibliografia
- Tim Callaway, The Large and the small of it, "Aviation Classics", nr 21 (2013), s. 26-27, ISBN 978-1-909128-00-2.
- p
- d
- e
Pasażerskie |
| ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wojskowe |
|