Ludovico Merlini
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 listopada 1690 | ||
Data i miejsce śmierci | 12 listopada 1762 | ||
Nuncjusz apostolski w Sabaudii | |||
Okres sprawowania | 1741–1753 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Sakra biskupia | 8 grudnia 1740 | ||
Kreacja kardynalska | 24 września 1759 | ||
Kościół tytularny | Santa Prisca | ||
|
Data konsekracji | 8 grudnia 1740 |
---|---|
Konsekrator | Benedykt XIV |
Współkonsekratorzy | Joseph de Guyon de Crochans |
Ludovico Merlini (ur. 12 listopada 1690 w Forlì, zm. 12 listopada 1762 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 12 listopada 1690 roku w Forlì, jako syn Simonego Merliniego i Chiary Fachinei[1]. W młodości został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i kanonistą Penitencjarii Apostolskiej[1]. 27 października 1740 roku został tytularnym arcybiskupem Aten, a 8 grudnia przyjął sakrę[2]. W latach 1741–1753 był nuncjuszem w Sabaudii i Sardynii[1]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Prisca[2]. Zmarł 12 listopada 1762 roku w Rzymie[1].