Ludwig Averkamp
Kraj działania | Niemcy |
Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1927 Velen |
Data i miejsce śmierci | 29 lipca 2013 Hamburg |
Arcybiskup metropolita Hamburga |
Okres sprawowania | od 1995-01-07 7 stycznia 1995(dts) do 2002-02-16 16 lutego 2002(dts) |
Biskup Osnabrück |
Okres sprawowania | od 1987-09-27 27 września 1987(dts) do 1994-10-24 24 października 1994(dts) |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | Kościół łaciński |
Prezbiterat | 10 października 1954 |
Nominacja biskupia | 18 stycznia 1973 |
Sakra biskupia | 24 lutego 1973 |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 24 lutego 1973 |
Konsekrator | Heinrich Tenhumberg |
Współkonsekratorzy | Heinrich Baaken Laurenz Böggering |
Konsekrowani biskupi | Hans-Jochen Jaschke | 1989 | |
Współkonsekrowani biskupi | Heinrich Janssen | 1986 | |
Ludwig Averkamp (ur. 16 lutego 1927 w Velen, zm. 29 lipca 2013 w Hamburgu[1]) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, w latach 1995-2002 arcybiskup metropolita Hamburga, a wcześniej biskup diecezjalny Osnabrücku (1987-1994).
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 10 października 1954, udzielił ich mu Ettore Cunial, ówczesny biskup pomocniczy diecezji rzymskiej. Następnie został inkardynowany do swojej rodzinnej diecezji Münster. 18 stycznia 1973 papież Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym diecezji, ze stolicą tytularną Tapsos. Sakry udzielił mu 24 lutego 1973 Heinrich Tenhumberg, ówczesny biskup diecezjalny Münster. 7 listopada 1985 papież Jan Paweł II przeniósł go na stanowisko biskupa koadiutora Osnabrück. 9 września 1987 został biskupem diecezjalnym Osnabrück, zaś 27 września 1987 odbył ingres do tamtejszej katedry. 24 października 1994 został mianowany arcybiskupem metropolitą Hamburga, ingres odbył się 7 stycznia 1995. 16 lutego 2002 osiągnął biskupi wiek emerytalny (75 lat) i tego samego dnia odszedł z urzędu. Od tego czasu pozostawał arcybiskupem seniorem.
Przypisy
- ↑ Erzbischof Ludwig Averkamp in Hamburg gestorben. abendblatt.de, 29 lipca 2013. [dostęp 2013-07-29]. (niem.).
Bibliografia
- Ludwig Averkamp [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-05-19] (ang.).
- Wicho I (783–809)
- Meginhard (810–829)
- Goswin (829–845)
- Gosbert (845–860)
- Eckbert (860–887)
- Egilmar (887–906)
- Bernhard I (906–918)
- Dodo I (918–949)
- Drogo (949–967)
- Ludolf (967–978)
- Dodo II (978–996)
- Günther (996–1000)
- Wodilulf (998–1003)
- Dietmar (1003–1022)
- Meginher (1023–1027)
- Gozmar (1028–1036)
- Alberich (1036–1052)
- Werner (1052–1067)
- Benno II (1068–1088)
- Marquard (1088–1093)
- Wicho II (1093–1101)
- Johann I (1101–1109)
- Gottschalk z Diepholz (1109–1119)
- Diethard (1119–1137)
- Udo z Steinfurt (1137–1141)
- Philipp z Katzenelnbogen (1141–1173)
- Arnold z Bergu (1173–1190)
- Gerhard von Oldenburg-Wildeshausen (1190–1216)
- Adolf z Tecklenburg (1216–1224)
- Engelbert I z Nowego Isenbergu (1224–1226)
- Otto I (1206–1227)
- Konrad I von Velber (1227–1239)
- Engelbert I z Nowego Isenbergu (1239–1250)
- Bruno z Nowego Isenbergu (1251–1258)
- Balduin von Rüssel (1259–1264)
- Widukind z Waldeck (1265–1269)
- Konrad z Rietberg (1270–1297)
- Ludwig von Ravensberg (1297–1308)
- Engelbert II von Weyhe (1309–1320)
- Gottfried z Arnsberg (1321–1349)
- Johann II Hoet (1350–1366)
- Melchior von Braunschweig-Grubenhagen (1366–1376)
- Dietrich von Horne (1376–1402)
- Henryk I z Holsztynu (1402–1410)
- Otto z Hoya (1410–1424)
- Johann III z Diepholz (1424–1437)
- Eryk z Hoya (1437–1442)
- Henryk z Moers (1442–1450)
- Albert z Hoya (1450–1454)
- Rudolf z Diepholz (1454–1455)
- Konrad III z Diepholz (1455–1482)
- Konrad IV z Rietberg (1482–1508)
- Erich z Brunszwik (1508–1532)
- Franciszek z Waldeck (1532–1553)
- Johann II z Hoya (1553–1574)
- Heinrich II von Sachsen-Lauenburg (1574–1585)
- Bernard von Waldeck (1585–1591)
- Philipp Sigismund z Brunszwik (1591–1623)
- Eitel Friedrich Hohenzollern (1623–1625)
- Franz Wilhelm von Wartenberg (1625–1661)
- Ernst August I (1661–1698)
- Karl Joseph z Lotaryngii (1698–1715)
- Ernst August II von Hannover (1716–1728)
- Klemens August Wittelsbach (1725–1761)
- Friedrich (1763–1803)
- Karl von Gruben (1803–1827)
- Karl Anton Lüpke (1830–1855)
- Paulus Melchers (1855–1866)
- Johann Heinrich Beckmann (1866–1878)
- Bernhard Höting (1882–1898)
- Hubert Voß (1899–1914)
- Wilhelm Berning (1914–1955)
- Franziskus Demann (1957)
- Helmut Hermann Wittler (1957–1985)
- Ludwig Averkamp (1985–1995)
- Franz-Josef Bode (od 1995)
|