Maria Barówna
Maria Barówna (ok. 1932) | |||
Data i miejsce urodzenia | 1900 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | po 1960 | ||
Instrumenty | fortepian | ||
Gatunki | |||
Zawód | pianistka, | ||
|
Maria Barówna (również Maria Miriam Bar; ur. 1900 w Warszawie, zm. po 1960 w Izraelu) – polska pianistka, pedagog oraz krytyk muzyczny żydowskiego pochodzenia, uczestniczka dwóch pierwszych, w 1927 i 1932, Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie[1].
Życiorys
Urodziła się w 1900 w rodzinie polskich Żydów w Warszawie. Dzieciństwo spędziła w Rosji[2]. Będąc wybitnie utalentowaną rozpoczęła naukę gry na fortepianie w Moskwie pod kierunkiem Michaiła Gniesina, natomiast naukę teoretyczną studiowała pod okiem Aleksandra Grieczaninowa w Szkole Muzycznej Gniesienych[3]. W 1921 powróciła do wolnej po czasach zaborów Polski, gdzie w Warszawie kontynuowała naukę w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina pod kierunkiem wybitnego pedagoga prof. Aleksandra Michałowskiego, kończąc ją ze złotym medalem[3].
Po ukończeniu Warszawskiego Konserwatorium rozpoczęła karierę pianistyczną, występując w licznych recitalach czy też koncertując w Filharmonii Warszawskiej, m.in. z orkiestrami pod batutą Grzegorza Fitelberga czy Bronisława Szulca[2]. W drugiej połowie lat 20. XX wieku przygotowywała się do organizowanego po raz pierwszy Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie[4], do którego się zgłosiła, ale po występie eliminacyjnym nie została dopuszczona do finału. W 1932 spróbowała swoich sił jeszcze raz w II Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, podobnie jednak jak poprzednio nie zdołała po eliminacjach awansować do finału[2].
Współpracowała z muzykiem Wilhelmem Kryształem[5], z którym prowadziła Warszawski Instytut Muzyki przy ulicy Senatorskiej 32[2][6]. Była tam pedagogiem w klasie fortepianu, a jej uczennicą była m.in. pianistka i śpiewaczka operowa Maria Ajzensztadt[7]. Po wybuchu II wojny światowej, u schyłku 1939 znalazła się w Wilnie, gdzie została aresztowana, a następnie deportowana na Syberię[2]. Po ogłoszeniu amnestii dla Polaków wyjechała do Taszkientu, gdzie dołączyła do 2 Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa, będąc w Iranie. W 1943 wyjechała do Palestyny, gdzie się ostatecznie osiedliła[3]. Powróciła do występów pianistycznych, dając liczne koncerty[3]. Była w tym okresie również krytykiem muzycznym, działając w piśmie „Davar” (hebr. דבר)[3]. Zmarła w latach 60. XX wieku w Izraelu i tam też została pochowana.
Repertuar i dyskografia
Marię Barównę ceniono za interpretację dzieł przede wszystkim Fryderyka Chopina i Mauricego Ravela[2]. Na recitalach wykonywała również utwory innych kompozytorów, np. Aleksandra Skriabina czy Ferenca Liszta[2]. W okresie dwudziestolecia międzywojennego nagrała kilka płyt dla wytwórni Syrena Rekord[3].
Z pozostawionych przez nią nielicznych nagrań wydano – już po jej śmierci – dwie składankowe płyty z utworami wykonywanymi również przez innych pianistów.
Albumy | ||
Rok | Tytuł | Wydawca |
1969 | The golden pages of Polish pianistic art. Volume 3, Aleksander Michałowski, Wanda Landowska, Janina Familier-Hepnerowa, Róża Etkinówna, Maria Barówna, Józef Śmidowicz, Jerzy Żurawlew, piano[a] | Columbia Japan |
2012 | The Great Polish Chopin Tradition: Michałowski vol. 3, Professor & Composer, Sofronicki, Etkin, Barówna, Szpilman & Marat[a] | Selene |
Uwagi
- ↑ a b Maria Barówna prezentuje na płycie jeden utwór: parafrazę pieśni Prząśniczka Stanisława Moniuszki.
Przypisy
- ↑ Błaszczyk 2014 ↓, s. 24.
- ↑ a b c d e f g Barówna Maria, [w:] Cyfrowa Biblioteka Piosenki Polskiej [online], bibliotekapiosenki.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-01-30] .
- ↑ a b c d e f Bar Maria Miriam, [w:] Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN [online], sztetl.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-04-22] .
- ↑ Czwarty dzień konkursu Chopinowskiego, „Kurjer Poranny”, Nr 27, Warszawa: Feliks Fryze, 27 stycznia 1927, s. 4, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-31] .
- ↑ Kryształ Wilhelm, [w:] Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN [online], sztetl.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26] .
- ↑ Błaszczyk 2014 ↓, s. 269.
- ↑ MartynaM. Rusiniak-Karwat MartynaM., Zgasła gwiazda… Marysia (Miriam) Ajzensztadt, [w:] Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN [online], sztetl.org.pl, 9 sierpnia 2017 [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09] .
Bibliografia
- Leon TadeuszL.T. Błaszczyk Leon TadeuszL.T., Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny. (PDF), Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, ISBN 978-83-939735-1-4, OCLC 942317215 .
Linki zewnętrzne
- Maria Barówna w bazie Online Computer Library Center
- Maria Barówna w bazie NUKAT – katalogu zbiorów polskich bibliotek naukowych
- Maria Barówna w bazie YouTube
- Maria Barówna (ang.) w Musixmatch
- Maria Barówna (ang.) w Apple Music