Menachem Sawidor
Data i miejsce urodzenia | 20 sierpnia 1917 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 2 listopada 1988 | ||
Przewodniczący Knesetu | |||
Okres | od 20 lipca 1981 | ||
Przynależność polityczna | Likud | ||
Poprzednik | Jicchak Berman | ||
Następca | Szelomo Hillel | ||
Poseł do Knesetu | |||
Okres | od 13 czerwca 1977 | ||
Przynależność polityczna | Likud | ||
|
Menachem Sawidor (hebr.: מנחם סבידור, ang.: Menachem Savidor, ur. 20 sierpnia 1917 w Bachmucie, zm. 2 listopada 1988) – izraelski wojskowy, urzędnik państwowy i polityk, w latach 1954–1964 dyrektor generalny Rakewet Jisra’el, w latach 1977–1984 poseł do Knesetu, w latach 1981–1984 jego przewodniczący.
Życiorys
Urodził się jako Menachem Chodorowski[1] 20 sierpnia 1917 w Bachmucie w ówczesnym Imperium Rosyjskim. W 1922 jego rodzina przeniosła się do Białegostoku. Do szkoły średniej uczęszczał w Polsce, ukończył studia na Uniwersytecie Wileńskim[2].
W 1941 mieszkał w Japonii, w tym samym roku wyemigrował do Palestyny. W latach 1941–1946 służył w British Army, a w latach 1948–1953 w Siłach Obronnych Izraela, wojsko opuścił w stopniu podpułkownika. Od 1953 był członkiem partii Ogólnych Syjonistów, a po jej zjednoczeniu z Partią Progresywną – Partią Liberalną.
W 1953 był zastępcą dyrektora w Ministerstwie Transportu. W latach 1954–1964 był dyrektorem generalnym Rakewet Jisra’el (izraelskich kolei)[2]. Dworzec Główny w Tel Awiwie nosi jego imię[1].
W wyborach w 1977 został wybrany posłem z listy Likudu. W dziewiątym Knesecie przewodniczył czterem podkomisjom i zasiadał w komisjach spraw gospodarczych; budownictwa; finansów; absorpcji imigrantów; spraw zagranicznych i obrony; konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości; edukacji i kultury oraz zatwierdzania sędziów sądów rabinackich. W wyborach w 1981 uzyskał reelekcję. Był przewodniczącym (spikerem) dziesiątego Knesetu. W wyborach w 1984 utracił miejsce w parlamencie[2].
Zmarł 2 listopada 1988[2].
Przypisy
- p
- d
- e
|