Michael Bratman

Michael E. Bratman (ur. 25 lipca 1945) jest profesorem Durfee w School of Humanities & Sciences oraz profesorem filozofii na Stanford University. Uczeń Donalda Davidsona. Jego zainteresowania obejmują filozofię działania oraz metaetykę i filozofię moralną. We wczesnym etapie swojej twórczości znany głównie jako autor Modelu Przekonanie-Pragnienie-Intencja (ang. Belief-Desire-Intention, stąd BDI)[1], wykorzystywanego do dziś m.in. w badaniach nad sztuczną inteligencją. W późniejszym okresie zaproponował m.in. wpływowe w filozofii działania ujęcia kolektywnej intencjonalności[2].

Ważniejsze publikacje

  • Intention, Plans, and Practical Reason, Cambridge, MA: Harvard UP 1987..
  • Faces of Intention, New York: Cambridge UP 1999.
  • Structures of Agency: Essays, New York: Oxford UP 2007.

Zobacz też

Przypisy

  1. A. S. Rao and M. P. Georgeff. Modeling Rational Agents within a BDI-Architecture. In Proceedings of the 2nd International Conference on Principles of Knowledge Representation and Reasoning, pages 473–484, 1991.
  2. Por. np. Bratman, Michael (1993). “Shared Intention”, Ethics 104: 97–113.

Linki zewnętrzne

  • - strona M.E. Bratmana na Stanford University. philosophy.stanford.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000109173109
  • ORCID: 0000-0001-9424-3537
  • VIAF: 76377990
  • LCCN: n85120236
  • GND: 133680614
  • NDL: 00512210
  • BnF: 122789626
  • SUDOC: 031607381
  • NKC: uk2007349617
  • NTA: 073279323
  • BIBSYS: 11028709
  • PLWABN: 9810606126205606
  • NUKAT: n2002093438
  • J9U: 987007273469605171
  • CANTIC: a11918020
  • LNB: 000028580
  • NSK: 000642823