Mleczaj pręgowany
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | mleczaj | ||
Gatunek | mleczaj pręgowany | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lactarius zonarius (Bull.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 336 (1838) | |||
Zasięg | |||
|
Mleczaj pręgowany, mleczaj niesmaczny (Lactarius zonarius (Bull.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1783 r. Bulliard nadając mu nazwę Agaricus zonarius. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. Elias Fries, przenosząc go do rodzaju Lactarius[1]. Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Agaricus insulsus Fr. 1821
- Galorrheus insulsus (Fr.) P. Kumm. 1871
- Galorrheus zonarius (Bull.) P. Kumm. 1871
- Lactarius insulsus (Fr.) Fr.1838
- Lactifluus insulsus (Fr.) Kuntze 1891
- Lactifluus zonarius (Bull.) Kuntze 1891
Obydwie nazwy polskie podała Alina Skirgiełło w 1998 r., według ówczesnych bowiem ujęć taksonomicznych były to 2 odrębne gatunki: Lactarius insulsus (Fr.) Fr. (mleczaj niesmaczny) i Lactarius zonarius (Bull.) Fr.)[3]. Jednak według aktualnych ujęć Index Fungorum L. insulsus jest synonimem L. zonarius, tak więc prawidłowa polska nazwa tego gatunku to mleczaj pręgowany.
Morfologia
- Kapelusz
Płaski za młodu, z podwiniętym brzegiem, później mocno lejkowaty; silnie pomarańczoworóżowy i pręgowany. Średnica do 15 cm[4].
- Blaszki
Jasnokremowe, gęste[4].
- Trzon
Biały lub barwy kapelusza; dosyć krótki i o trochę zwężonej podstawie[4].
- Miąższ
Biały, z wyjątkowo piekącym mleczkiem[4].
- Wysyp zarodników
Bladoochrowy[4].
Występowanie i siedlisko
W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek zagrożony wyginięciem[5]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Holandii[6].
Grzyb mikoryzowy. Rośnie w lasach, zaroślach i leśnych polanach. Pojawia się od lipca do października. Najczęściej spotykany jest pod topolami i dębami[6].
Gatunki podobne
Mleczaj złocisty (Lactarius chrysorrheus) lub inne, liczne gatunki mleczajów o kapeluszach pomarańczowych i pręgowanych[4].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Alina Skirgiełło: Mleczaj (Lactarius). Grzyby (Mycota), tom 25. Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), mleczaj (Lactarius). Kraków: PWN, 1998. ISBN 83-85444-65-3.
- ↑ a b c d e f Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 168. ISBN 83-7319-976-4.
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.