Pełne imię i nazwisko | Mychajło Mychajłowycz Duneć |
Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1950 Chmielnicki |
Wzrost | ? cm |
Pozycja | obrońca/pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1968–1971 | Dynamo Chmielnicki | ? | (?) | 1972–1973 | Dźwina Witebsk | ? | (?) | 1974 | Bałtika Kaliningrad | ? | (?) | 1975 | Trud Szewczenko | ? | (?) | 1976 | Spartak Semipałatyńsk | ? | (?) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Mychajło Mychajłowycz Duneć, ukr. Михайло Михайлович Дунець, ros. Михаил Михайлович Дунец, Michaił Michajłowicz Duniec (ur. 3 listopada 1950 w Chmielnickim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek Dynama Chmielnicki, w którym rozpoczął karierę piłkarską. W latach 1972-1973 bronił barw Dźwiny Witebsk. Potem występował klubie Bałtika Kaliningrad oraz w amatorskiej drużynie Trud Szewczenko. W wieku 26 lat zakończył karierę piłkarską w Spartaku Semipałatyńsk.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W 1978 pomagał trenować miejscową drużynę Podilla Chmielnicki. Potem trenował amatorski zespół Nywa Podhajce, z którą zdobył awans do rozgrywek profesjonalnych. W 1982 na rok odszedł do Kołosu Pawłohrad, po czym powrócił do Nywy, która przeniosła się do Tarnopola. Następnie trenował zespoły Desna Czernihów i Zaria Bielce. W 1992 pomagał trenować Krywbas Krzywy Róg. W latach 1993-1994 wyśmienicie wykazał się na stanowisku głównego trenera Weresu Równe. Potem krótko trenował rodzime Podilla Chmielnicki. Od wiosny 1998 pracował na stanowisku trenera selekcjonera w Czornomorcu Odessa[2]. W kwietniu 1999 trenował Polissia Żytomierz. W końcu lat 90. XX wieku pracował w szwedzkich klubach Orscholschwig i Kramfors. W styczniu 2003 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Karpat Lwów, gdzie prowadził drugą drużynę[3]. Potem na 4 lata ponownie wyjechał do Szwecji, gdzie zdobył awans do 2 ligi z Junsele IF oraz pracował z silnym drugoligowym klubem Friska Viljor FC. W pierwszej połowie 2007 prowadził mołdawską Olimpię Bielce, a potem powrócił do Szwecji, gdzie trenował 5-ligowy zespół[4]. W grudniu 2007 objął stanowisko głównego trenera Krymtepłyci Mołodiżne, a w sierpniu 2008 Komunalnyk Ługańsk[5]. W lutym 2009 otrzymał propozycję ponownie trenować Desnę Czernihów[6]. Na sierpniu 2011 stał na czele klubu Dynamo-Chmielnicki, ale już we wrześniu został zwolniony z zajmowanego stanowiska.
Przypisy
- ↑ МИХАЙЛО ДУНЕЦЬ: П-СЛЯ ОДЕСИ ЖИТОМИР ? Украснський футбол, 14/11/98
- ↑ Михайло Дунець – наставник «Карпат-2».:: Щоденний Львів - Новини Львова
- ↑ Молдавский футбол - Бывший наставник „Олимпии” возглавил украинскую „Крымтеплицу”
- ↑ UA-Футбол. Михаил Дунец возглавил „Коммунальник”
- ↑ Михайло Дунець очолив „Десну” - Новости Кировограда. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Bibliografia
- Mychajło Duneć w bazie Football Facts (ros.)
- Mychajło Duneć w bazie RusTeam (ros.)
- Mykhaylo Dunets, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-27] .
Kariera trenerska
- Daniliants (1984–1986)
- Ianeț (1986)
- Daniłow (1987)
- Gosperski (1988)
- Mațiura (1988)
- Pokora (1989)
- Duneć (1989–1990)
- Bułhakow (1991)
- Firer (1992–1993)
- Oleanschi (1994–1995)
- Simonianc (2006–2007)
- Duneć (2007)
- Popescu (2007–2008)
- Pogorelov (2008–2009)
- Dowbij (2009)
- Caras (2009)
- Bunea (2009–2012)
- Solomonov (2012)
- Mostovoi (2013)
- Rogaciov (2013[A])
- Ursachi (2013)
- Tcaci (2013)
- Bunea (2014)
- Rogac i Tcaci (2014–15)
- Dubrovin (2015)
- Zajcew (2015)
- Rachajew (od 2016)
|