Myszeczka piękna
Vandeleuria nilagirica[1] | |||
(Jerdon, 1867) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | myszowate | ||
Podrodzina | myszy | ||
Rodzaj | myszeczka | ||
Gatunek | myszeczka piękna | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Myszeczka piękna[3] (Vandeleuria nilagirica) – endemiczny gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie w południowych Indiach. Gatunek został opisany naukowo w 1867 roku przez T.C. Jerdona[4].
Biologia
Myszeczka piękna żyje w górach Nilgiri i dystrykcie Kodagu, na wysokości od 900 do 2100 m n.p.m. Występuje w górskich wilgotnych lasach równikowych i na plantacjach kawy, bananowców i kardamonu. Buduje sferyczne lub owalne gniazda z traw i liści w rozwidleniach gałęzi drzew lub na kawowcach. Od października do lutego gniazduje w parach. Gniazdo służy tylko do odchowania młodych, po uzyskaniu przez nie samodzielności gryzonie porzucają je i przenoszą się do dziupli i płytkich gniazd w koronach drzew[2]. Myszeczka piękna bywa uznawana za podgatunek myszeczki orientalnej (Vandeleuria oleracea); różni się od niej biało-szarym spodem ciała (V. oleracea ma spód czysto biały) i dłuższym ogonem. Oba gatunki mają brązowy grzbiet[4].
Populacja
Jest to gatunek zagrożony, spotykany na obszarze mniejszym niż 5000 km², z czego stale przebywa na mniej niż 500 km². Z liczby używanych gniazd wnioskuje się, że jedyna stabilna populacja tych gryzoni znajduje się na sąsiadującej z lasem plantacji kawy w dystrykcie Kodagu. Zwierzęta te są zagrożone przez wpływ człowieka, stosowanie pestycydów i wprowadzanie do ekosystemu obcych gatunków drzew[2].
Przypisy
- ↑ Vandeleuria nilagirica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Vandeleuria nilagirica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vandeleuria nilagirica. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-01-31]