Nerw potyliczny większy

Nerw potyliczny większy (łac. nervus occipitalis major) – w anatomii człowieka nerw będący gałęzią grzbietową drugiego szyjnego nerwu rdzeniowego^[1].

Punkt wyjścia nerwu potylicznego większego znajduje się między tylnym łukiem kręgu szczytowego, a kręgiem obrotowym. Pod dolną krawędzią mięśnia skośnego dolnego głowy nerw dzieli się na dwie gałęzie: boczną oraz przyśrodkową. Gałąź boczna unerwia mięśnie, a następnie zespala się z nerwem potylicznym trzecim (gałęzią grzbietową trzeciego szyjnego nerwu rdzeniowego). Gałąź przyśrodkowa (właściwe przedłużenie nerwu) zawija się wokół mięśnia skośnego dolnego głowy i biegnie w górę przykryta mięśniem półkolcowym głowy, następnie przebija go oraz ścięgno mięśnia czworobocznego i przedostaje się do tkanki podskórnej. Na końcowym odcinku podąża ku górze wraz z tętnicą potyliczną i dzieli się na końcowe gałęzie, które zaopatrują skórę okolicy potylicznej i ciemieniowej^[1].

Nerw potyliczny większy unerwia^[1]:

• mięsień skośny dolny głowy
• mięsień płatowaty głowy
• mięsień płatowaty szyi
• mięsień najdłuższy głowy
• mięsień półkolcowy głowy
• skórę okolicy potylicznej
• skórę okolicy ciemieniowej