Otto (margrabia Miśni)
| margrabia Miśni | |
| Okres | od 1062 |
|---|---|
| Poprzednik | Wilhelm |
| Następca | Ekbert I |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | 1067 |
| Ojciec | Wilhelm III z Weimaru |
| Matka | Oda z Łużyc |
| Żona | Adela z Louvain |
| Dzieci | Kunegunda, Adelajda, Oda |
Otto (zm. w 1067) – hrabia Weimaru, od 1062 margrabia Miśni.
Życiorys
Wilhelm był jednym z młodszych synów hrabiego Weimaru Wilhelma III oraz Ody, córki margrabiego Łużyc Thietmara II. Był panem na Orlamünde. Po śmierci swego starszego brata Wilhelma IV w 1062 r. objął marchię miśnieńską. Obiecał arcybiskupom Moguncji, że zmusi Turyńczyków do płacenia im dziesięciny. Zmarł nie pozostawiając męskiego potomka.
Rodzina
Żoną Ottona była Adela, córka hrabiego Louvain Lamberta II. Z małżeństwa tego pochodziły trzy córki:
- Kunegunda, żona księcia wołyńskiego i turowskiego Jaropełka Piotra, następnie hrabiego Beichlingen Kunona, a następnie margrabiego Miśni i Łużyc Wiprechta z Grójca,
- Adelajda, żona hrabiego Ballenstedt Albrechta (babka Albrechta Niedźwiedzia), następnie palatyna Lotaryngii Hermana II, a następnie palatyna reńskiego Henryka II,
- Oda, żona margrabiego Miśni Ekberta II.
Po śmierci Ottona Adela poślubiła margrabiego Łużyc Dedo I.
Bibliografia
- Heinrich Theodor Flathe: Otto. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 24. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1887, s. 704. [dostęp 2016-08-22].
- Otto I.. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2016-08-22].
- Otto II. Graf v.Weimar-Orlamünde Markgraf v.Meissen. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2016-08-22].
Kontrola autorytatywna (osoba):
