Parakwat

Parakwat

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) dichlorek 1,1’-dimetylo-4,4’-bipyridyniowy Inne nazwy i oznaczenia dichlorek N,N’-dimetylo-4,4’-bipyridyniowy dichlorek metylowiologenu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H14Cl2N2
Masa molowa	257,16 g/mol
Wygląd	bezbarwny, krystaliczny, bez zapachu[1]
Identyfikacja
Numer CAS	1910-42-5 (lub 4685-14-7, 2074-50-2)
SMILES [Cl-].[Cl-].C[n+]1ccc(cc1)c2cc[n+](C)cc2
Właściwości Gęstość 1,25 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 700 g/L Temperatura topnienia 175–180 °C Temperatura wrzenia 300 °C
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: [1] Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła Silnie toksyczny (T+) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R24/25, R26, R36/37/38, R48/25, R50/53 Zwroty S S1/2, S22, S28, S36/37/39, S45, S60, S61 Numer RTECS DW2275000
Podobne związki
Podobne związki	Wiologen Dikwat
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Parakwat (nazwa systematyczna: dichlorek 1,1’-dimetylo-4,4’-bipirydyniowy) – organiczny związek chemiczny, stosowany na masową skalę jako herbicyd.

Jest to czwartorzędowa sól amoniowa, najprostszy wiologen (N,N'-dialkilowa pochodna bipirydyny). Łatwo ulega redukcji do rodnikojonu, będącego prekursorem rodników nadtlenkowych, reagujących następnie z nienasyconymi lipidami błon komórkowych.

Parakwat jest stosowany od roku 1961 i należy do najpowszechniej stosowanych herbicydów. Ze względu na dużą toksyczność^[1] i brak selektywności, od 11 lipca 2007 został zakazany w Unii Europejskiej^[2]. Zalecany dosyć powszechnie do stosowania w Stanach Zjednoczonych, jednak ze względu na toksyczność aplikacja jest możliwa tylko przez osoby posiadające uprawnienia^[3]. Dla ograniczenia niebezpieczeństwa zatrucia poprzez np. połknięcie do herbicydu zawierającego parakwat dodaje się substancje o silnym zapachu, ostrzegawczym kolorze (ciemnoniebieski) oraz powodujące wymioty w razie połknięcia^[3].

Właściwości

• Nieselektywny, niszczy zarówno rośliny jedno-, jak i dwuliścienne
• Bardzo szybkie działanie
• Wchłaniany przez rośliny w ciągu kilku minut (odporność na deszcz)
• Ulega dezaktywacji w kontakcie z glebą^[4]

Przypisy