Parametr zderzenia

Przykładowy tor cząstki alfa przy rozpraszaniu elektrostatycznym.

Parametr zderzenia – parametr używany w fizyce przy opisie zderzeń oraz rozpraszania. Jest definiowany jako prostopadła odległość między torem cząstki uderzającej a środkiem pola potencjalnego utworzonego przez uderzany obiekt. Jest często używany w fizyce jądrowej (patrz rozpraszanie Rutherforda(inne języki)) oraz w mechanice klasycznej do wyjaśnienia zjawiska i wyprowadzania wzorów na rozpraszanie.

Sztywna kula

Najprostszym przykładem ilustrującym zastosowanie parametru uderzenia jest przypadek rozpraszania przez kulę. Obiekt, do którego zbliża się ciało, jest twardą kulą o promieniu R , {\displaystyle R,} a uderzające ciało jest niewielką lekką kulką. Kiedy parametr zderzenia b {\displaystyle b} jest większy od promienia kuli ciało nie trafia w kulę i nie zmienia kierunku ruchu. Gdy b R {\displaystyle b\leqslant R} ciało odbija się od kuli, zmieniając składową pędu prostopadłą do powierzchni kuli na przeciwną, dlatego zachodzi[1]:

b = R cos θ 2 . {\displaystyle b=R\cos {\frac {\theta }{2}}.}

Rozpraszanie elektrostatyczne

W rozpraszaniu cząstek alfa na masywnych jądrach atomowych w wyniku odpychania elektrostatycznego parametr zderzenia wpływa na kąt rozproszenia zgodnie z zależnością[2]:

b = k q 1 q 2 m v 2 1 + cos θ 1 cos θ = k Z e 2 K E 1 + cos θ 1 cos θ , {\displaystyle b={\frac {kq_{1}q_{2}}{mv^{2}}}{\sqrt {\frac {1+\cos \theta }{1-\cos \theta }}}={\frac {kZe^{2}}{KE}}{\sqrt {\frac {1+\cos \theta }{1-\cos \theta }}},}

gdzie:

b {\displaystyle b} – parametr zderzenia,
q {\displaystyle q} – ładunki oddziałujących ciał,
m {\displaystyle m} – masa uderzającej cząstki,
v {\displaystyle v} – prędkość uderzającej cząstki,
θ {\displaystyle \theta } – kąt rozproszenia,
k {\displaystyle k} – stała oddziaływań ładunków elektrycznych,
Z {\displaystyle Z} – liczba atomowa bombardowanego pierwiastka,
e {\displaystyle e} – ładunek elementarny,
K {\displaystyle K} – stała.

Minimalną odległość między rozpraszanymi pod danym kątem cząstkami określa wyrażenie[2]:

r m i n = b cos θ 2 1 sin θ 2 . {\displaystyle r_{min}=b{\frac {\cos {\frac {\theta }{2}}}{1-\sin {\frac {\theta }{2}}}}.}

Dla cząsteczek trafiających w centrum rozpraszające wstecznie, w wielkościach atomowych zachodzi[2]:

r m i n = Z k e 2 K E . {\displaystyle r_{min}={\frac {Zke^{2}}{KE}}.}

Kąt rozproszenia związany jest z parametrem zderzenia wzorem[3]:

θ = π 2 b r min d r r 2 1 ( b / r ) 2 2 U / ( m v 2 ) . {\displaystyle \theta =\pi -2b\int _{r_{\min }}^{\infty }{\frac {dr}{r^{2}{\sqrt {1-(b/r)^{2}-2U/(mv_{\infty }^{2})}}}}.}

Przypisy

  1. Impact Parameter for Nuclear Scattering [online], hyperphysics.phy-astr.gsu.edu [dostęp 2023-04-14] .
  2. a b c Rutherford Scattering [online], hyperphysics.phy-astr.gsu.edu [dostęp 2023-04-13] .
  3. Encyklopedia fizyki, praca zbiorowa, PWN 1973, t. 3, s. 221.