Penelopa andyjska
| Penelope montagnii[1] | |||
| (Bonaparte, 1856) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | grzebiące | ||
| Rodzina | czubacze | ||
| Rodzaj | Penelope | ||
| Gatunek | penelopa andyjska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
| |||
Penelopa andyjska[4] (Penelope montagnii) – gatunek dużego ptaka z rodziny czubaczy (Cracidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
Wyróżniono pięć podgatunków P. montagnii[5][2]:
- P. montagnii montagnii – północna i środkowa Kolumbia, północno-zachodnia Wenezuela.
- P. montagnii atrogularis – południowo-zachodnia Kolumbia, zachodni Ekwador.
- P. montagnii brooki – południowa Kolumbia, wschodni Ekwador.
- P. montagnii plumosa – środkowe Peru.
- P. montagnii sclateri – środkowa Boliwia.
Morfologia
Długość ciała 61 cm. Dość krótki ogon i słabo widoczna czerwona naga skóra na podbródku. Upierzenie ogólnie ciemnobrązowe, tylko głowa i pierś szare, z delikatnym białym rysunkiem.
Zasięg, środowisko
Ameryka Południowa; wzdłuż łańcucha Andów, w wysokogórskich lasach od północno-zachodniej Wenezueli do północno-zachodniej Argentyny.
Ekologia
Zwykle spotykany w stadkach. Płochliwy; przebywa zazwyczaj w koronach drzew, można go spotkać również na bardziej odkrytych miejscach, gdzie poszukuje jagód. Podczas lotu tokowego wydaje trąbiący głos oraz trzepocze skrzydłami.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje penelopę andyjską za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za lokalnie spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk i polowania, w części zasięgu jednak ptak ten jest nadal pospolity i do pewnego stopnia toleruje powodowane przez człowieka zmiany w środowisku[3].
Przypisy
- ↑ Penelope montagnii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Andean Guan (Penelope montagnii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-19)]. (ang.).
- ↑ a b Penelope montagnii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Cracidae Rafinesque, 1815 – czubacze - Guans (wersja: 2018-04-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-15].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Megapodes, guans, guineafowl, New World quail. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-05-16]. (ang.).
Bibliografia
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: andeshokko
