Pięknosuseł górski
Callospermophilus madrensis[1] | |||
(Merriam, 1901) | |||
Callospermophilus madrensis Tutuaca, (prow. Chihuahua), Meksyk | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | świstaki | ||
Rodzaj | |||
Gatunek | pięknosuseł górski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Pięknosuseł górski[3] (Callospermophilus madrensis) – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje tereny w meksykańskim stanie Chihuahua[4][5][6].
Systematyka
Na podstawie badań filogenetycznych (2009) z rodzaju Spermophilus[4] wydzielono nowy rodzaj Callospermophilus, który objął także C. madrensis (uprzednio Spermophilus (Callospermophilus) madrensis)[6]. Epitet gatunkowy jest eponimem przyjętym od lokalizacji gatunku w paśmie górski Sierra Madre Zachodnia[5].
Morfologia
Pięknosuseł górski jest blisko spokrewniony z Callospermophilus lateralis zamieszkującym tereny w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie. Zachowuje też znaczne podobieństwo morfologiczne. Ubarwienie również podobne, ale czarne pasy na grzbiecie są wyraźnie krótsze i słabo zaznaczone. Białe pasy docierają do nasady ogona. Inną cechą różniącą obydwa gatunki jest szerokość czaszki. Pięknosuseł górski ma czaszkę węższą niż pięknosuseł złocisty[5].
Część ciała | przedział | wymiar średni |
---|---|---|
długość tułowia z głową | 215–253 mm | 233 mm |
długość kręgów ogona | 40–82 mm | 61 mm |
długość łap tylnych | 31–42 mm | 38,1 mm |
długość uszu | 18–28 mm | 21,5 mm |
masa ciała | 109–198 g | 156 g |
Rozmieszczenie geograficzne
Zamieszkują tereny w meksykańskim stanie Chihuahua. Typowa lokalizacja: Sierra Madre, koło Guadalupe y Calvo. Zajmują tereny na wysokości 3000–3750 m n.p.m.[4][5]
Przypisy
- ↑ Callospermophilus madrensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Callospermophilus madrensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b c Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Spermophilus (Callospermophilus) madrensis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 3 czerwca 2012]
- ↑ a b c d e Troy L. Best, Howard H. Thomas. Spermophilus madrensis. „Mammalian Species”. 378, s. 1-2, 1991. (ang.).
- ↑ a b Kristofer M. Helgen, F. Russell Cole, Lauren Helgen, Don E. Wilson. Generic revision in the Holarctic ground squirrel genus Spermophilus. „Journal of Mammalogy”. 2 (90), s. 270–305, 2009. (ang.).
- p
- d
- e
- Królestwo: zwierzęta
- Typ: strunowce
- Podtyp: kręgowce
- Gromada: ssaki
- Rząd: gryzonie
- Podrząd wiewiórkokształtne
- Rodzina wiewiórkowate
- Podrodzina Xerinae
Ammospermophilus |
|
---|---|
Callospermophilus |
|
Cynomys (nieświszczuk) |
|
Ictidomys |
|
świstak |
|
Notocitellus |
|
Otospermophilus |
|
Poliocitellus | |
Sciurotamias |
|
suseł (Spermophilus) (sensu stricto) |
|
Tamias |
|
Urocitellus |
|
Xerospermophilus |