Pijawki szczękowe
| Hirudiniformes[1] | |||
| Caballero, 1952 | |||
 Pijawka lekarska (Hirudo medicinalis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | pierścienice | ||
| Gromada | siodełkowce | ||
| Podgromada | pijawki | ||
| Rząd | Arhynchobdellida | ||
| Podrząd | pijawki szczękowe | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| |||
Pijawki szczękowe (Hirudiniformes) – grupa bezryjkowych pijawek wyposażonych w szczęki, tradycyjnie klasyfikowana w randze rzędu Gnathobdellida, a obecnie, w wyniku rewizji taksonomicznych, zaliczana do rzędu Arhynchobdellida. Są to w większości krwiopijne gatunki pasożytujące na kręgowcach[3].
Cechy charakterystyczne[4]
Pijawki szczękowe mogą być ektopasożytami okresowymi, stałymi lub drapieżnikami. Ich gardziel ma trzy podłużne nabrzmienia i u większości gatunków jest zaopatrzona w szczęki. Krew ma barwę czerwoną i wypełnia kanały oraz zatoki wtórnej jamy ciała. Nie występuje odrębny układ krwionośny.
Systematyka
Wśród pijawek szczękowych wyróżniane są rodziny:
- Cylicobdellidae
- Haemadipsidae
- Haemopidae
- Hirudinidae – pijawkowate
- Semiscolecidae
- Xerobdellidae
Przypisy
- ↑ Hirudiniformes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Gnathobdellida, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2010-12-18] (ang.).
- ↑ Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 665–666. ISBN 978-83-01-16108-8.
- ↑ Przegląd systematyczny pijawek. W: Kazimierz A. Dobrowolski, Sędzimir M. Klimaszewski, Henryk Szelęgiewicz: Zoologia. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1968.
