Piotr II de Courtenay
| Ten artykuł od 2023-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Cesarz Łaciński jako Piotr | |||
Okres | od 1216 | ||
---|---|---|---|
Koronacja | 9 kwietnia 1217 | ||
Poprzednik | Henryk Flandryjski | ||
Następca | Robert I | ||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | Kapetyngowie | ||
Data śmierci | 1219 | ||
Ojciec | |||
Matka | Elżbieta | ||
Żona | 1. Agnieszka I de Nevers | ||
Dzieci | z Agnieszką de Nevers: | ||
|
Piotr II de Courtenay (zm. 1219) – cesarz Cesarstwa Łacińskiego w latach 1216–1217.
Był najstarszym synem Piotra I, pana de Courtenay (zm. 1183), najmłodszego syna króla Francji – Ludwika VI Grubego i Adelajdy de Maurienne. Jego matką była Elżbieta, dziedziczka de Courtenay.
Piotr II po raz pierwszy ożenił się z Agnieszką de Nevers, dzięki której został władcą trzech hrabstw Nevers, Auxerre i Tonnerre. Jego drugą żoną została Jolanta Flandryjska (zm. 1219), siostra Baldwina I i Henryka Flandryjskich, którzy byli kolejno pierwszym i drugim władcą Łacińskiego Cesarstwa Konstantynopola. W 1190 Piotr towarzyszył swojemu kuzynowi – królowi Francji, Filipowi Augustowi, w czasie III krucjaty. W 1209 i 1211 walczył zaś razem ze swoim bratem Robertem przeciw albigensom w czasie krucjaty przeciwko nim. Brał udział w oblężeniu Lavaur i w bitwie pod Bouvines (1214).
Kiedy w 1216 jego szwagier – cesarz Henryk, zmarł nie spłodziwszy wcześniej synów, Piotr został wybrany na jego następcę i z małą armią wyruszył z Francji, żeby objąć tron. 9 kwietnia 1217 w Rzymie został koronowany przez papieża Honoriusza III i wyruszył statkami do Konstantynopola. Po drodze jednak został uwięziony przez despotę Epiru – Teodora Dukasa Komnena, jego uwięzienie trwało dwa lata, a po tym czasie Piotr zmarł. Mimo że nigdy nie objął rządów nad cesarstwem, w jego imieniu rządziła Jolanta, a tron przeszedł kolejno na ich dwóch synów Roberta i Baldwina.
Potomstwo
Z Agnieszką de Nevers, Piotr miał tylko jedną córkę:
- Mahaut (Maud, Matyldę) de Courtenay (zm. 1254), hrabinę Nevers, Auxerre i Tonerre.
Z Jolantą Flandryjską, Piotr miał 10 dzieci:
- Filipa (zm. 1226), markiza Namur,
- Roberta I (zm. 1228), cesarza Konstantynopola,
- Henryka (zm. 1229), markiza Namur,
- Baldwina II (zm. 1273), cesarza Konstantynopola,
- Małgorzatę, markizę Namur, żonę Raula d’Issoudun, potem Henryka, hrabiego Vianden,
- Elżbietę, żonę Waltera, hrabiego Bar, potem Eudesa, pana Montagu,
- Jolantę, żonę Andrzeja II, króla Węgier,
- Eleonorę, żonę Filipa de Montfort, lorda Tyru,
- Marię, żonę Teodora I Laskarysa, cesarza Nicei,
- Agnieszkę, żonę Gotfryda II Villehardouin, księcia Achai.
Herby
Rodu de Courtenay | Cesarstwa Łacińskiego |
- p
- d
- e
Władcy Cesarstwa Łacińskiego |
|
---|---|
Tytularni cesarze łacińscy |
|
- p
- d
- e
- Britannica: biography/Peter-Byzantine-emperor
- SNL: Peter_av_Courtenay
- Catalana: 0050114