Pismo tulu

Ten artykuł od 2022-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Podstawowe znaki pisma tulu
Porównanie znaków alfabetów tulu, kannada i malajalam

Pismo tulu (tulu: Tuḷu lipi) – pismo południowoindyjskie, w którym pierwotnie zapisywano język tulu. Wywodzi się z pisma grantha. Używane było przez braminów głównie do zapisywania tekstów Wed. Najstarszym zachowanym tekstem jest Tulu Mahabharato z XV w. – tłumaczenie sanskryckiej Mahabharaty na język tulu. Obecnie język tulu zapisywany jest najczęściej za pomocą alfabetu kannada.

Porównanie znaków pisma grantha, tulu i malajalam

Linki zewnętrzne

  • Język i pismo tulu
  • Dr. K Padmanabha Kekunnaya: Język tulu. yakshagana.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-29)].
Encyklopedie internetowe (pismo alfabetyczno-sylabiczne):
  • Britannica: topic/Tulu-Malayalam-script