Placówka Straży Celnej „Wałdyki”
| Historia | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Wałdyki |
| Formacja | |
| Podległość | |
Placówka Straży Celnej „Wałdyki”[a] – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[5]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[6]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[7]. Placówka Straży Celnej „Wałdyki” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Lubawa” z Inspektoratu SC „Działdowo”[4].
W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[8]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[9]. W strukturach nowo powstałej formacji nie odtworzono placówki „Wałdyki”[10].
Służba graniczna
- Sąsiednie placówki
Funkcjonariusze placówki
- Kierownicy placówki
| stopień | imię i nazwisko, numer | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
|---|---|---|---|
| przodownik | Piotr Szymkowiak (432)[b] | był w 1926[1] |
Obsada personalna placówki w 1926[1]:
- przodownik Piotr Szymkowiak (432)
- starszy strażnik Józef Mucha (2589)
- strażnik Bolesław Ruczyński (2677)
- strażnik Franciszek Dalewski (2379)
- strażnik Józef Szpojda (2729)
Uwagi
- ↑ Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927[1] i autorzy map WIG[2][3] używają nazwy „Wałdyki”, a Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku nazwy „Władyki”[4].
- ↑ Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[1]
Przypisy
- ↑ a b c d Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 231.
- ↑ Mapa Operacyjna 1:300 000, arkusz 44, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1933 .
- ↑ Mapa Taktyczna, 1:100 000, t. Pas 34, Słup 30, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1932 .
- ↑ a b Kozłowski 2012 ↓, s. 30.
- ↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
- ↑ Piekarz 2017 ↓, s. 28.
- ↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
- ↑ Kula 1994 ↓, s. 40.
- ↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 14.
- ↑ WIG – mapa operacyjna Polski 1:300 000 ↓.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
- Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928–1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927 .
- Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757.
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
- Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.
- Mapa Operacyjna, 1:300 000, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1933
- Mapa Taktyczna, 1:100 000, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1932
- p
- d
- e
