Posienicze

Posienicze
Пасянічы
Посеничи
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

piński

Sielsowiet

Ośnieżyce

Populacja (2009)
• liczba ludności


404[1]

Kod pocztowy

225750

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Posienicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Posienicze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Posienicze”
Ziemia52°10′32″N 26°04′42″E/52,175556 26,078333
Multimedia w Wikimedia Commons

Posienicze (biał. Пасянічы; ros. Посеничи) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie pińskim, w sielsowiecie Ośnieżyce, przy węźle drogi magistralnej M10 z drogą republikańską R6.

W dwudziestoleciu międzywojennym Posienicze i Iwaniki leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie pińskim, do 18 kwietnia 1928 w gminie Stawek, następnie w gminie Żabczyce[2][3]. Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Iwaniki

Współcześnie Posienicze obejmują także dawną osadę Iwaniki. Wyróżniała się ona jej mieszkańcami - zamieszkała była przez Żydów trudniących się rolnictwem, będąc jedną z nielicznych miejscowości tak na ziemiach polskich, jak i w carskiej Rosji, mających taką strukturę społeczną. Powstała na fali osadnictwa wiejskiego Żydów, w latach 60. XIX w. W reportażu Ksawerego Pruszyńskiego z 1936 autor zauważa, że wygląd wsi nie różnił się od wyglądu okolicznych biednych wsi zamieszkałych przez Białorusinów. Stwierdza także, że w relacjach mieszkańców Iwanik z chłopami z sąsiednich wsi brak jest zjawiska antysemityzmu.

W 1938 Iwaniki zostały administracyjnie przyłączone do Posienicz. Mieszkańcy Iwanik, którzy wcześniej nie wyemigrowali, zostali podczas II wojny światowej wymordowani przez Niemców[4].

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
  3. ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  4. ↑ Alina Molisak Żydzi-chłopi. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).

Bibliografia

  • Posienicze, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 844 .
  • Iwaniki (2), pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 312 .
  • Posienicze i Iwaniki na mapie WIG
  • Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-01-11]. (ros.).