Prawo Chladniego

Prawo Chladniego – prawo charakteryzujące zależność między częstotliwością drgań ciała o symetrii osiowej a ilością węzłów powstających na jego powierzchni, jeżeli ciało to umocowane jest centralnie. Wyraża je wzór:

${\displaystyle \nu =A\left(m+an\right)^{b},}$

gdzie:

${\displaystyle m}$ – liczba liniowych węzłów radialnych,

${\displaystyle n}$ – liczba koncentrycznych węzłów kołowych,

${\displaystyle A,a,b}$ – parametry zależne od kształtu ciała.

Dla płaskiej okrągłej płytki najlepszą zgodność otrzymuje się, gdy parametry te przyjmują wartości jak we wzorze:

${\displaystyle \nu =\left(m+2n\right)^{2}.}$

Zobacz też

• Ernst Chladni
• figury Chladniego

Bibliografia

• Thomas D. Rossing. Chladni’s law for vibrating plates. „American Journal of Physics”. 50 (3), s. 271–274, marzec 1982. AAPT. ISSN 0002-9505. (ang.).