Prawo Verdeta

Prawo Verdetakąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła odznacza się proporcjonalnością do grubości warstwy badanej materii i indukcji magnetycznej:

α = V·d·B
gdzie:
α – kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji
d – grubość warstwy materiału
B – indukcja magnetyczna
V – stała Verdeta

Stałą Verdeta otrzymuje się empirycznie dzięki zjawisku Faradaya. Stała jest zależna od właściwości chemicznych i fizycznych badanych materiałów, np. temperatury lub gęstości.

Jednostką stałej Verdeta jest [rad/(T·m)].

Nazwa prawa oraz stałej pochodzi od francuskiego fizyka Émile'a Verdeta (1824–1866).

Bibliografia

  • Jürgen R. Meyer-Arendt, Wstęp do optyki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977

Linki zewnętrzne

  • Verdeta stała, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-04-11] .