Pseudonaja
| Pseudonaja[1] | |||
| Günther, 1858[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – P. textilis | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | zauropsydy | ||
| Podgromada | diapsydy | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | Alethinophidia | ||
| Nadrodzina | Elapoidea | ||
| Rodzina | zdradnicowate | ||
| Rodzaj | Pseudonaja | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Pseudonaja nuchalis Günther, 1858 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Pseudonaja – rodzaj jadowitych węży z rodziny zdradnicowatych (Elapidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i w Australii[7][8].
Systematyka
Etymologia
- Pseudonaja: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”[9]; rodzaj Naja Laurenti, 1768.
- Euprepiosoma: gr. ευπρεπεια euprepeia „okazałość, piękny”[10]; σωμα sōma, σωματος sōmatos „ciało”[11]. Gatunek typowy: Furina textilis A.M.C. Duméril, Bibron & A.H.A. Duméril, 1854.
- Dugitophis: ang. dugite „nibykobra”; gr. οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[4]. Gatunek typowy: Pseudonaja affinis Günther, 1872.
- Notopseudonaja: gr. νοτος notos „południe”; rodzaj Pseudonaja Günther, 1858[5]. Gatunek typowy: Cacophis modesta Günther, 1872.
- Placidaserpens: łac. placidus „cichy, spokojny, łagodny”, od placere „zadowolić”; serpens, serpentis „wąż”, od serpere „pełzać”, od gr. ἑρπω herpō „pełzać”[6]. Gatunek typowy: Demansia guttata H.W. Parker, 1926.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Pseudonaja affinis
- Pseudonaja aspidorhyncha
- Pseudonaja guttata
- Pseudonaja inframacula
- Pseudonaja ingrami
- Pseudonaja mengdeni
- Pseudonaja modesta
- Pseudonaja nuchalis – nibykobra brunatna[12]
- Pseudonaja textilis
Przypisy
- ↑ Pseudonaja, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ A.C.L.G. Günther: Catalogue of colubrine snakes in the collection of the British Museum. London: Printed by order of the Trustees, 1858, s. 227. (ang.).
- ↑ L. Fitzinger. Die Ausbeute der österreichischen Naturforscher an Säugethieren und Reptilien während der Weltumsegelung Sr. Majestät Fregatte Novara. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 42, s. 410, 1861. (niem.).
- ↑ a b Wells 2002 ↓, s. 14.
- ↑ a b Wells 2002 ↓, s. 11.
- ↑ a b Wells 2002 ↓, s. 10.
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Pseudonaja. The Reptile Database. [dostęp 2019-08-30]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Pseudonaja. RepFocus. [dostęp 2019-08-30]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. xvii.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 87.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 215.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 411. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia
- R. Wells. Taxonomy of the Genus Pseudonaja (Reptilia: Elapidae) in Australia. „Australian Biodiversity Record”, s. 1–41, 2002. (ang.).
- Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
