Psie pazury (film)
 Logo filmu | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery | 3 września 2021 (Wenecja) |
| Kraj produkcji | Stany Zjednoczone |
| Język | |
| Czas trwania | 125 minut[1] |
| Reżyseria | Jane Campion[2] |
| Scenariusz | Jane Campion[2] |
| Główne role | Benedict Cumberbatch |
| Muzyka | Jonny Greenwood[1] |
| Zdjęcia | Ari Wegner[2] |
| Montaż | Peter Sciberras[1] |
| Produkcja | Emile Sherman[1] |
| Wytwórnia | New Zealand Film Commission[1] |
| Dystrybucja | |
| Budżet | około 35-39 mln USD |
| Strona internetowa | |
Psie pazury (ang. The Power of the Dog) – dramat filmowy z 2021 roku w reżyserii i według scenariusza Jane Campion, zrealizowany na podstawie książki Thomasa Savage’a pod tym samym tytułem. Nagrodzony m.in. Złotym Globem i nagrodą BAFTA.
Film miał światową premierę 2 września 2021 w sekcji konkursowej na 78. MFF w Wenecji, gdzie zdobył Srebrnego Lwa za najlepszą reżyserię. 11 listopada 2021 obraz pojawił się w kinach w Australii i Nowej Zelandii, a 1 grudnia – w serwisie Netflix.
Fabuła
Bogaci farmerzy, Phil i George Burbankowie, spotykają owdowiałą Rose i jej syna. Phil zaczyna ich dręczyć, a George z kolei się nimi opiekuje. Wkrótce George i Rose się pobierają, co powoduje dalsze komplikacje w rodzinnych relacjach.
Obsada
- Benedict Cumberbatch jako Phil Burbank
- Kirsten Dunst jako Rose Gordon
- Jesse Plemons jako George Burbank
- Kodi Smit-McPhee jako Peter Gordon
- Thomasin McKenzie jako Lola
- Genevieve Lemon jako pani Lewis
- Keith Carradine jako gubernator Edward
- Frances Conroy jako stara pani Burbank
- Peter Carroll jako stary Gent Burbank
- Alison Bruce jako żona gubernator
- Alistair Sewell jako Jock
- Cohen Holloway jako Bobby
- Sean Keenan jako Sven
- Adam Beach jako Edward Nappo
- Maeson Stone Skuggedal jako syn Edwarda Nappo
- Alice Englert jako Buster
Produkcja
Zdjęcia do filmu kręcono w Nowej Zelandii w 2020 roku, w związku z czym, po wybuchu pandemii COVID-19, twórcy musieli przerwać zdjęcia na cztery miesiące[4].
Odbiór
Reakcja krytyków
Film spotkał się z dobrą reakcją krytyków. W agregatorze recenzji Rotten Tomatoes 94% z 342 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 8,40 na 10[3]. Z kolei w agregatorze Metacritic średnia ważona ocen z 58 recenzji wyniosła 89 punktów na 100[5].
Todd McCarthy, w recenzji dla Deadline Hollywood, chwalił m.in. przedstawienie Montany sprzed stu lat i grę Cumberbatcha, która jednak według niego zdominowała pozostałe postacie, którym brakło wielowymiarowości[4].
Nagrody
Na 75. ceremonia wręczenia nagród BAFTA, Psie pazury zostały wyróżnione statuetkami dla najlepszego filmu i najlepszego reżysera[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Richard Lawson: ‘The Power of the Dog’ Review: Jane Campion’s Psychodra matic Western Is Impeccably Crafted but Lacks the Major Voices of ‘The Piano’. variety.com, 2021-09-02. [dostęp 2021-03-22]. (ang.).
- ↑ a b c d Katey Rich, David Canfield: BAFTA Awards 2022 Winners: The Power of the Dog Takes Best Picture, Director. vanityfair.com, 2022-03-13. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).
- ↑ a b The Power of the Dog. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).
- ↑ a b Todd McCarthy: Venice Review: Jane Campion’s ‘The Power Of The Dog’. Deadline Hollywood, 2021-09-02. [dostęp 2022-03-23].
- ↑ The Power of the Dog. Metacritic. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
- The Power of the Dog w bazie IMDb (ang.)
- p
- d
- e
| 1950-1969 |
|
|---|---|
| 1970–1989 |
|
| 1990-2009 |
|
| 2010-2029 |
|
- p
- d
- e
Nagroda BAFTA dla najlepszego filmu
| Najlepszy film z dowolnego źródła 1947–1967 |
|
|---|---|
| Najlepszy film od 1968 |
|
