Reometr impedancyjny

Ten artykuł od 2021-12 wymaga dodania wiarygodnych źródeł medycznych dla zapewnienia weryfikowalności.

Możliwe, że zbyt mocno polega na źródłach pierwotnych. Podane poniżej informacje, mające charakter medyczny, mogą być częściowo lub w całości niepoparte dowodami naukowymi. Jako pozbawione odpowiednich źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Reometr impedancyjny - urządzenie diagnostyczne wykorzystywane w medycynie.

Reometr umożliwia pomiar impedancji wybranego segmentu ciała lub fragmentu tkanki. Przy użyciu reometru możliwe jest: określenie parametrów przepływu krwi, stanu krążenia peryferyjnego przy równoczesnym użyciu badań okluzyjnych, zbadanie parametrów oddechowych oraz wiele innych badań specjalistycznych.

Zasada działania reometru (uproszczenie) - za pomocą elektrod wprowadza się do ciała pacjenta prąd o dużej częstotliwości (np. 100 kHz) i małej amplitudzie (np. 1mA). Ten prąd nazywany jest prądem aplikacyjnym i jest nieodczuwalny dla pacjenta. Elektrody odbiorcze mierzą wartość tego prądu po przejściu przez tkanki i jego zmiany w czasie.

Przebiegi (patrząc od góry) przedstawiają odpowiednio: zmiany badanej impedancji w czasie, zapis EKG z II odprowadzenia kończynowego Einthovena, oraz pochodną impedancji po czasie ( $dz/dt$ )