Rewolwer Nagant wz. NG 30
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | Fabryka Broni w Radomiu | ||
Rodzaj | rewolwer | ||
Historia | |||
Produkcja | 1931–1935 | ||
Wyprodukowano | ok. 19.000 | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber | 7,62 mm | ||
Nabój | |||
Magazynek | 7 nabojów | ||
Wymiary | |||
Długość | 230 mm | ||
Długość lufy | 114 mm | ||
Masa | |||
broni | 0,75 kg | ||
Inne | |||
Prędkość pocz. pocisku | ok. 280 m/s | ||
Energia pocz. pocisku | ok. 270 J | ||
Zasięg skuteczny | ok. 50 m | ||
|
Rewolwer Nagant wz. NG 30 – polski rewolwer służbowy kalibru 7,62 mm, licencyjna odmiana rewolweru Nagant wz. 1895, produkowana w okresie międzywojennym przez Fabrykę Broni w Radomiu[1].
Polska Policja Państwowa posiadała w latach 20. różne wzory broni, w tym liczne belgijskie rewolwery Nagant wz. 1895, produkowane także w Rosji. W 1927 roku rewolwer Nagant zwyciężył w ankiecie przeprowadzonej w policji na przyszłą typową broń służbową[1]. W konsekwencji, 8 lutego 1929 Komenda Główna Policji zdecydowała zamówić 30.000 rewolwerów tego modelu, ponadto zainteresowane nimi było Ministerstwo Poczty i Telegrafu[1]. Produkcję broni na linii zakupionej w Belgii uruchomiono w Fabryce Broni w Radomiu, wchodzącej w skład Państwowych Wytwórni Uzbrojenia[1]. Polskie rewolwery różniły się m.in. lufą skróconą do 114 mm, masą, podstawą muszki i kształtem główki rozładownika i kurka[1]. Zasilany był z magazynka bębenkowego na 7 nabojów. Wyprodukowano 7166 rewolwerów w latach 1931–1935[2].
Przewidywano, że do 1933 roku fabryka wyprodukuje 30 000 sztuk, a produkcja dojdzie do 2000 sztuk miesięcznie[1][3]. Była ona jednak znacznie wolniejsza, co spowodowało, że Policja ostatecznie zamówiła tylko 15 700 sztuk[3]. Do 1939 roku wyprodukowano ok. 19 000 rewolwerów Nagant, z tego 15 700 dostarczono dla Policji Państwowej (4000 w 1932, 8000 w 1933 i 3700 w 1937)[3]. Ich cena dla Policji wynosiła po 98,90 zł (była wysoka w porównaniu z innymi wzorami broni)[3].
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 159. ISBN 83-86028-01-7.
- Zbigniew Gwóźdź, Piotr Zarzycki: Polskie konstrukcje broni strzeleckiej. Warszawa: SIGMA NOT, 1993, s. 71-74. ISBN 83-85001-69-7.
- p
- d
- e
Pistolety i rewolwery |
|
---|---|
Pistolety maszynowe | |
Karabiny i Karabinki | |
Karabiny maszynowe | |
Karabiny przeciwpancerne | |
Granaty ręczne | |
Granatniki | |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |