Rezerwat archeologiczny w Będkowicach

Rezerwat archeologiczny w Będkowicach – rezerwat obejmujący wczesnośredniowieczny zespół osadniczy Ślężan, składający się z cmentarzyska kurhanowego (VIII-IX w.) i grodziska (VIII-XI w.)^[1]. Znajdują się w nim również ślady osady (VIII-XIII w.) wraz z dwiema zrekonstruowanymi chatami z okrąglaków (o konstrukcji wieńcowej z dachami sochowymi^[2]) i studni^[1]. Był to ośrodek kultu pogańskiego^[3].

Grodzisko ma wymiary 65 x 75 m, posiada elipsowaty kształt, otoczone jest wałem obronnym^[1] osiągającym 1,5 m^[2] i suchą fosą^[2]. Na zachód od grodziska znajduje się miejsce spotkań archeologicznych z wiatą, paleniskiem i ekspozycją wystawienniczą^[1]. Po północnej stronie grodziska jest niewielki krąg kultowy (z amfibolitu o rozmiarach 20x7 m), grobla ze średniowiecznym stawem oraz wał zewnętrzny^[1]. Cmentarzysko kurhanowe liczy około 7 kurhanów – stożkowych kopców ziemnych (niektóre zwieńczone kamieniami)^[1], pochodzi z VIII-IX wieku^[2][4]. Część kurhanów zrekonstruowano i ogrodzono^[1].

Rezerwat powstał w 1986 roku^[2]. Poniżej grodu aż do XIII w. istniała otwarta osada rolnicza^[2]. Od roku 1986 obiekt funkcjonuje pod nazwą Rezerwatu Archeologicznego^[2]. Znajdują się tu dwa szlaki archeologiczne: czerwony i czarny niedźwiedź^[2].