Rongga

Rongga
Populacja

5 tys.[1]

Miejsce zamieszkania

Indonezja (wyspa Flores)

Język

rongga, waerana, manus, manggarai, indonezyjski

Religia

chrześcijaństwo (katolicyzm), wierzenia tradycyjne

Grupa

ludy austronezyjskie, Indonezyjczycy

Pokrewne

Ngada, Nage, Mangarajowie

Rongga – grupa etniczna z wyspy Flores w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji. Ich populacja wynosi 5 tys. osób[1]. Zamieszkują tereny pomiędzy terytoriami ludów Manggarai i Ngada, na południe od grupy Waerana[2][3].

Ich rodzimy język to rongga z wielkiej rodziny austronezyjskiej[2][4]. Zwykle posługują się też innymi językami, takimi jak indonezyjski, manggarai, waerana (mbaen) czy manus[5]. Ludność używająca języka rongga zamieszkuje cztery wsie w południowej części kabupatenu Manggarai Timur – Komba, Bamo, Tanarata, Watunggene[6].

Pod względem kulturowym są blisko spokrewnieni z ludami Ngada, Maung i Nage-Keo[7]. Znajdują się pod dominacją kulturową ludu Manggarai i są z nim łączeni, pod pojęciem wspólnej kultury Manggarai[8]. Wyznają katolicyzm, ale zachowują wiele elementów wierzeń tradycyjnych[9]. Istotną rolę w ich tradycyjnej kulturze odgrywa taniec vera, wykonywany podczas różnego rodzaju obrzędów[10].

Organizacja społeczna opiera się na patrylinearnym systemie pokrewieństwa[11].

Badaniami nad językiem i kulturą Rongga zajmował się balijski lingwista I Wayan Arka[12].

Przypisy

  1. ↑ a b Arka 2007 ↓, s. 77.
  2. ↑ a b Zulyani Hidayah: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia. Wyd. 2. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 327. ISBN 978-979-461-929-2. OCLC 913647590. [dostęp 2022-08-04]. (indonez.).
  3. ↑ Arka 2005 ↓, s. 2.
  4. ↑ Rongga. Endangered Languages Project. [dostęp 2022-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-04)]. (ang.).
  5. ↑ Arka 2010 ↓, s. 91.
  6. ↑ Arka 2016 ↓, s. 4.
  7. ↑ M. Junus Melalatoa: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia: A–K. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 712. OCLC 1027454469. [dostęp 2022-08-03]. (indonez.).
  8. ↑ Arka 2010 ↓, s. 106–107.
  9. ↑ Arka 2016 ↓, s. 5.
  10. ↑ Arka 2010 ↓, s. 94.
  11. ↑ Arka 2005 ↓, s. 5.
  12. ↑ Arka 2010 ↓.

Bibliografia

  • I Wayan Arka: Bahasa Rongga: Deskripsi, Tipologi, dan Teori. Jakarta: Penerbit Universitas Katolik Indonesia Atma Jaya, 2016. ISBN 978-602-8904-84-1. (indonez.).
  • I Wayan Arka: Maintaining Vera in Rongga: Struggles over Culture, Tradition, and Language in Modern Manggarai, Flores, Indonesia. W: Margaret Florey (red.): Endangered languages of Austronesia. Oxford–New York: Oxford University Press, 2010, s. 90–109. DOI: 10.1093/acprof:oso/9780199544547.003.0005. ISBN 978-0-19-954454-7. OCLC 796288873. (ang.).
  • I Wayan Arka: Local Autonomy, Local Capacity Building and Support for Minority Languages: Field Experiences from Indonesia. W: D. Victoria Rau, Margaret J. Florey (red.): Documenting and Revitalizing Austronesian Languages. Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 2007, s. 66–92. DOI: 10.13140/RG.2.1.3407.3208. ISBN 978-0-8248-3309-1. OCLC 226398383. [dostęp 2022-08-04]. (ang.).
  • I Wayan Arka, Challenges and prospect of maintaining Rongga: an ethnographic report [online], Proceedings of the 2004 Conference of the Australian Linguistic Society, 2005 [dostęp 2022-08-04]  (ang.).