Ryjonos piżmowy
Melogale moschata[1] | |||
(Gray, 1831) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | drapieżne | ||
Rodzina | łasicowate | ||
Podrodzina | łasice | ||
Rodzaj | ryjonos | ||
Gatunek | ryjonos piżmowy | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
|
Ryjonos piżmowy[3] (Melogale moschata) – gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych.
Występowanie
Występuje we wschodnich Indiach, południowo-wschodniej Azji, południowych Chinach oraz na Tajwanie.
Charakterystyka
Długość ciała: 33-43 cm Długość ogona: 14-23 cm Masa ciała: 1-3 kg
Budowa ciała podobna do kuny. Grzbiet barwy szaro- lub czarnobrązowej, strona brzuszna jaśniejsza. Na grzbiecie najczęściej biaława lub czerwonawa pręga. Na głowie czarne oraz żółtawe plamy. Układ plam na głowie jest cechą indywidualną każdego osobnika. Nos długi i ruchliwy, przypominający nos koati. Ogon puszysty, kończyny krótkie. Stopy wyposażone w długie, silne pazury służące do kopania.
- Środowisko życia
Obszary leśne i trawiaste.
- Tryb życia
Spędza dzień w samodzielnie wykopanych norach lub szczelinach skalnych. Na żerowanie wychodzi o zmierzchu i nocą. Tajwańskie ryjonosy są doskonałymi wspinaczami i można zaobserwować jak śpią w rozwidleniu konarów. Ryjonosy są dzikie i nieustraszone, zaatakowane lub w sytuacji bez wyjścia wydzielają, jak wiele łasicowatych okropny zapach.
- Pożywienie
Jest wszystkożerny. Zjada małe ssaki, owady, dżdżownice, żaby oraz owoce.
- Rozmnażanie
W maju lub czerwcu samica rodzi w norze 1 do 3 młodych. Są one długo zależne od mleka matki i obserwowano już w pełni wyrośnięte osobniki podczas ssania.
Podgatunki
Wyróżnia się 7 podgatunków ryjonosa piżmowego[4]:
- M. moschata ferreogrisea
- M. moschata hainanensis
- M. moschata millsi
- M. moschata moschata
- M. moschata sorella
- M. moschata subaurantiaca
- M. moschata taxilla
Przypisy
- ↑ Melogale moschata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.W.J.W. Duckworth J.W.J.W. i inni, Melogale moschata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 158. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Melogale moschata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 8 września 2009]
Bibliografia
- Jacek Ring (red.) Leksykon Zwierząt – SSAKI (2001) Wydawnictwo Horyzont
- Britannica: animal/Chinese-ferret-badger