SZD-50 Puchacz
Szybowiec SZD-50-3 Puchacz w hangarze na lotnisku w Krośnie | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Adam Meus | ||
Typ | szybowiec | ||
Konstrukcja | górnopłat konstrukcji laminatowej | ||
Załoga | 1–2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 21 grudnia 1976 | ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 16,67 m | ||
Wydłużenie | 15,3[1] | ||
Długość | 8,38 m | ||
Wysokość | 2,04 m | ||
Powierzchnia nośna | 18,16 m² | ||
Profil skrzydła | Wortmann[1] | ||
Masa | |||
Własna | 368 kg | ||
Startowa | 570 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość minimalna | 70 km/h | ||
Prędkość ekonomiczna | 75 km/h | ||
Prędkość optymalna | 85 km/h | ||
Prędkość dopuszczalna | 215 km/h | ||
Doskonałość maks. | 30 | ||
Współczynnik obciążenia konstrukcji | +5,3 / -2,65 g | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska i 12 krajów | |||
|
SZD-50-3 Puchacz – dwumiejscowy szybowiec szkolno-treningowy produkcji polskiej. Zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej przez Adama Meusa.
Historia szybowca
Puchacza opracowano jako szybowiec mający zastąpić używane do tej pory szybowce szkolne "Bocian" i "Czapla"[2]. W celu przyspieszenia realizacji projektu i zmniejszenia jego kosztów zdecydowano się użyć wcześniej opracowanych konstrukcji: foremnik kadłuba wykonać przy wykorzystaniu makiety dziobu Jantara, a skrzydła z Ogara, do których SZD posiadały niewykorzystane foremniki[3].
Prototyp, SZD-50-1 Dromader, o znakach rejestracyjnych SP-3067, został oblatany w dn. 21 grudnia 1976 r. przez Adama Zientka na lotnisku w Bielsku. Drugi prototyp SZD-50-2 o znakach rejestracyjnych SP-3115 i już o zmienionej nazwie Puchacz został oblatany w dn. 20 grudnia 1977 r. również przez Adama Zientka[2]. Nazwę zmieniono ponieważ, w tym samym czasie powstał PZL M18 Dromader. Trzeci prototyp, oznaczony SZD-50-3 oblatano 13 kwietnia 1979 r. i stał się podstawą do rozpoczęcia produkcji seryjnej. W stosunku do drugiego prototypu wprowadzono w nim zmiany poprzez przeniesienie wyżej mocowania usterzenia wysokości oraz poprawienie widoczności z tylnej kabiny przez dodanie trójkątnych okienek za kabiną.
Pod koniec lat 90. opracowano wersję SZD-50-3A dostosowaną do wykonywania rozszerzonej akrobacji, w tym wykonywania lotu plecowego i niektórych figur odwróconych[4].
Szybowiec okazał się bardzo udaną konstrukcją, wyprodukowano ok. 300 egzemplarzy, z czego blisko 200 sprzedano za granicę. Cena nowego SZD-50-3 w dn. 12.10.2012 r. wynosiła 59 950 EURO netto[5].
Konstrukcja
Puchacz jest górnopłatem o konstrukcji laminatowej.
Podwozie stanowią dwa stałe koła w układzie jednośladu, pod kabiną. Koło główne wyposażone w hamulec tarczowy. Szybowiec posiada dwa kółka pomocnicze pod końcówkami skrzydeł, a także płozę ogonową.
Skrzydła o konstrukcji półskorupowej z dźwigarem zrobionym z kompozytu przekładkowego, mają obrys trapezowy z ujemnym skosem i dodatnim wzniosem, są wyposażone w płytowe hamulce aerodynamiczne umieszczone na obu powierzchniach skrzydła.
Kadłub o konstrukcji laminatowej, wykonany jako całość ze statecznikiem pionowym. Kabina dwumiejscowa, wyposażona standardowo tylko w przednią tablicę przyrządów z prędkościomierzem, wariometrem, zakrętomierzem, busolą i wysokościomierzem. Większość szybowców użytkowanych w aeroklubach wyposażona również w tablicę przyrządów w drugiej kabinie oraz stelaż do mocowania zasłonki do lotów według przyrządów. Tablica przyrządów w tylnej kabinie umocowana jest na szkielecie limuzyny. Wysokość fotela pilota regulowana na ziemi, pedały przestawne w locie.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe. Ster wysokości, o konstrukcji przekładkowej, usytuowany na stateczniku kierunku nad rurą kadłuba. Ster kierunku laminatowy, kryty płótnem.
Przypisy
- ↑ a b Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. SZD-50-3 Puchacz. [dostęp 2011-03-16]. (pol.).
- ↑ a b Adam Meus: Szybowiec dwumiejscowy SZD-50 "Puchacz". „Skrzydlata Polska”. 18/1978, s. 6-7, 30 kwietnia 1978. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X.
- ↑ Jerzy Śmielkiewicz: PROBLEMY ROZWOJU SZYBOWCÓW BOCIAN I PUCHACZ. smil.org.pl. [dostęp 2018-05-05]. (pol.).
- ↑ SZD-50 "Puchacz", 1976. Samoloty w Lotnictwie Polskim. [dostęp 2018-07-11].
- ↑ SZD-50-3 Puchacz na sprzedaż!. www.szd.com.pl. [dostęp 2012-10-12].
Linki zewnętrzne
- Strona producenta SZD-50-3 "PUCHACZ"
- Instrukcja użytkowania w locie szybowca SZD-50-3 "PUCHACZ". aeroklub-szczecinski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-19)].
- Fotograficzny Rejestr Szybowców. SZD-50 Puchacz.
- p
- d
- e