Sebastian Mila
| Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Sebastian Mila (2015) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Sebastian Stefan Mila | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 lipca 1982 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | pomocnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Sebastian Stefan Mila (ur. 10 lipca 1982 w Koszalinie) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. W latach 2003–2015 reprezentant Polski. Komentator sportowy, od 20 września 2023 asystent szkoleniowca Michała Probierza w reprezentacji Polski[1].
Kariera klubowa
Do pierwszego klubu trafił w wieku 10 lat, kiedy Bałtyk Koszalin ogłosił nabór. Przerwał grę w klubie z powodu kłopotów w nauce. Próbował także gry w Gwardii Koszalin, potem wrócił do Bałtyku, a następnie rozpoczął naukę w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Gdańsku. Był wówczas powoływany do reprezentacji młodzieżowych i juniorskich.
Grał w Lechii Gdańsk, także po połączeniu z miejscową Polonią i zmianie nazwy na Lechię/Polonię. W klubie zadebiutował w meczu o Puchar Ligi, a po spadku klubu do III ligi przeniósł się do Orlenu Płock. Następnie wiosną 2002 przeszedł do pierwszoligowego klubu Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski, a swojego pierwszego gola w pierwszej lidze zdobył w meczu z Górnikiem Zabrze w sezonie 2002/2003. Jako piłkarz klubu przyczynił się do wyeliminowania drużyny Atlantas Kłajpeda i wejścia do Pucharu UEFA, a później eliminacji Herthy Berlin i Manchesteru City z rozgrywek pucharowych.
Na przełomie sezonów 2004 i 2005 został wypożyczony na dwa i pół roku z opcją pierwokupu do Austrii Wiedeń. W lidze nie zdobył ani jednej bramki, strzelił natomiast po jednym golu w pucharze Austrii i Pucharze UEFA. Zawodnik w drużynie z Wiednia grał niewiele, przez co przestały się nim interesować zarówno polskie, jak i austriackie media, był również pomijany przy powołaniach przez trenera reprezentacji Polski, Leo Beenhakkera.
W lutym 2007 przeszedł do norweskiego klubu Vålerenga Fotball, w którym rozegrał pełny sezon 2007. Na początku 2008 za 250 tys. euro został wypożyczony na pół roku do ŁKS Łódź, a następnie został definitywnie pozyskany przez polski klub. Po zakończeniu sezonu został sprzedany do Śląska Wrocław, ówczesnego beniaminka Ekstraklasy[2], z którym już w swoim pierwszym sezonie wywalczył Puchar Ekstraklasy i uplasował się na szóstym miejscu w rozgrywkach ligowych. W sezonie 2009/2010 Wojskowi zajęli dziewiąte miejsce, a rok później drugie, przegrywając jedynie z Wisłą Kraków. Wicemistrzostwo Polski dało wrocławianom, których Mila od 2010 był kapitanem[3][4], przepustkę do europejskich pucharów. Śląsk rozpoczynał zmagania w II rundzie kwalifikacji do Ligi Europy, eliminując kolejno Dundee United[5] oraz Łokomotiw Sofia[6], a przegrywając dopiero w fazie play-off (IV, ostatnia runda kwalifikacyjna) z Rapidem Bukareszt[7]. W sezonie 2011/2012 zdobył ze Śląskiem drugie w historii klubu mistrzostwo Polski, a w następnym roku ligowe zmagania zakończył z tytułem najlepszego pomocnika sezonu, trzecim miejscem w lidze oraz wygranym Superpucharem Polski, strzelając dziewięć bramek i uzyskując 21 asyst we wszystkich rozgrywkach. 28 lutego 2014 stracił opaskę kapitana w Śląsku na rzecz Marco Paixão. Sezon 2014/2015 zaczął czterema golami i czterema asystami w 10 kolejkach – strzelał Ruchowi Chorzów, Legii Warszawa, Górnikowi Łęczna i Jagiellonii Białystok, a Śląsk wygrał każde ze spotkań z wyjątkiem meczu z Legią.
W styczniu 2015 podpisał kontrakt z Lechią Gdańsk[8]. Pierwszego gola dla Lechii strzelił w 19. minucie meczu przeciwko Pogoni Szczecin na 1:0[9]. W maju 2018 po zakończonym sezonie Ekstraklasy zakończył karierę piłkarską[10].
Kariera klubowa (stan na 30.10.2016) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar | Inne | Europa | Suma | |||||
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
Lechia/Polonia Gdańsk | 1999/00 (w.) | II liga | 12 | 2 | 0 | 0 | – | – | 12 | 2 | ||
2000/01 | II liga | 22 | 2 | 1 | 0 | 4 | 0 | – | 27 | 2 | ||
Suma | 34 | 4 | 1 | 0 | 4 | 0 | – | 39 | 4 | |||
Orlen Płock | 2001/02 (j.) | II liga | 15 | 2 | 1 | 0 | – | – | 16 | 2 | ||
Suma | 15 | 2 | 1 | 0 | – | – | 16 | 2 | ||||
Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski | 2001/02 (w.) | I liga | 9 | 0 | 0 | 0 | – | – | 9 | 0 | ||
2002/03 | I liga | 27 | 3 | 1 | 0 | – | – | 28 | 3 | |||
2003/04 | I liga | 25 | 8 | 1 | 0 | – | 8 | 1 | 34 | 9 | ||
2004/05(j.) | I liga | 13 | 3 | 1 | 0 | – | – | 14 | 3 | |||
Suma | 74 | 14 | 3 | 0 | – | 8 | 1 | 85 | 15 | |||
Austria Wiedeń | 2004/05 (w.) | Bundesliga | 13 | 0 | 3 | 1 | – | 3 | 1 | 19 | 2 | |
2005/06 | Bundesliga | 13 | 2 | 1 | 0 | – | 4 | 0 | 18 | 2 | ||
2006/07 (j.) | Bundesliga | 10 | 1 | 0 | 0 | – | 4 | 0 | 14 | 0 | ||
Suma | 36 | 3 | 4 | 1 | – | 11 | 1 | 51 | 5 | |||
Vålerenga Fotball | 2007 | Tippeligaen | 14 | 0 | 2 | 0 | – | 4 | 0 | 20 | 0 | |
Suma | 14 | 0 | 2 | 0 | – | 4 | 0 | 20 | 0 | |||
ŁKS Łódź | 2007/08 (w.) | I liga | 12 | 0 | 0 | 0 | – | – | 12 | 0 | ||
Suma | 12 | 0 | 0 | 0 | – | – | 12 | 0 | ||||
Śląsk Wrocław | 2008/09 | Ekstraklasa | 22 | 5 | 0 | 0 | 5 | 0 | – | 27 | 5 | |
2009/10 | Ekstraklasa | 26 | 6 | 1 | 0 | – | – | 27 | 6 | |||
2010/11 | Ekstraklasa | 28 | 4 | 2 | 0 | – | – | 30 | 4 | |||
2011/12 | Ekstraklasa | 27 | 4 | 2 | 2 | – | 5 | 1 | 34 | 7 | ||
2012/13 | Ekstraklasa | 26 | 7 | 7 | 2 | 1 | 0 | 6 | 1 | 40 | 10 | |
2013/14 | Ekstraklasa | 30 | 2 | 1 | 0 | – | 6 | 0 | 37 | 2 | ||
2014/15 (j.) | Ekstraklasa | 19 | 5 | 2 | 0 | – | – | 21 | 5 | |||
Suma | 178 | 33 | 15 | 4 | 6 | 0 | 17 | 2 | 216 | 39 | ||
Lechia Gdańsk | 2014/15 (w.) | Ekstraklasa | 16 | 2 | 0 | 0 | – | – | 16 | 2 | ||
2015/16 | Ekstraklasa | 29 | 2 | 1 | 0 | – | – | 30 | 2 | |||
2016/17 | Ekstraklasa | 2 | 0 | 0 | 0 | – | – | 2 | 0 | |||
Suma | 47 | 4 | 1 | 0 | – | – | 48 | 4 | ||||
Ogółem w karierze | 410 | 62 | 27 | 5 | 10 | 0 | 40 | 4 | 487 | 71 |
Kariera reprezentacyjna
Grając w reprezentacji juniorów, zdobył w 1999 tytuł wicemistrza Europy do lat 16, a w 2001 z kadrą U-18 został mistrzem Europy.
14 lutego 2003 zadebiutował w reprezentacji Polski w meczu przeciwko Macedonii. Od tego czasu w kadrze strzelił osiem bramek. Po raz ostatni przed ponad pięcioletnią przerwą w barwach Polski zagrał w sierpniu 2006 z Danią.
Ponownie do kadry został powołany przez Franciszka Smudę na mecz towarzyski z Bośnią i Hercegowiną, który odbył się 16 grudnia 2011[11].
W 2014 został powołany przez Adama Nawałkę na mecze eliminacji do Mistrzostw Europy z Gibraltarem, Niemcami, Szkocją i Gruzją, oraz na towarzyski mecz ze Szwajcarią. 11 października 2014, po asyście Roberta Lewandowskiego, strzelił bramkę w meczu Polska-Niemcy, ustalając wynik spotkania na 2:0.
W 2018, przed towarzyskim meczem Polska – Litwa (4:0), Zbigniew Boniek, prezes Polskiego Związku Piłki nożnej, podziękował czterem byłym reprezentantom (w tym Mili, ale też Arkadiuszowi Głowackiemu, Pawłowi Brożkowi i Rafałowi Murawskiemu) za ich wkład w grę dla reprezentacji. Zawodnicy otrzymali pamiątkowe koszulki z numerami oznaczającymi liczbę występów w narodowej reprezentacji – Mila dostał koszulkę z nr 38[12].
Mecze i gole w reprezentacji Polski | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
1. | 14 lutego 2003 | Split | Macedonia Północna | 3-0 | od 46' | ||
2. | 11 października 2003 | Budapeszt | Węgry | 2-1 | do 53' | ||
3. | 11 grudnia 2003 | Ta’ Qali | Malta | 4-0 | do 65' | ||
4. | 14 grudnia 2003 | Ta’ Qali | Litwa | 3-1 | do 63' | ||
5. | 18 lutego 2004 | San Fernando | Słowenia | 2-0 | od 18' | ||
6. | 31 marca 2004 | Płock | Stany Zjednoczone | 0-1 | od 73' | ||
7. | 28 kwietnia 2004 | Bydgoszcz | Irlandia | 0-0 | do 67' | ||
8. | 29 maja 2004 | Szczecin | Grecja | 1-0 | 90' | ||
9. | 5 czerwca 2004 | Solna | Szwecja | 1-3 | do 59' | ||
10. | 12 lipca 2004 | Chicago | Stany Zjednoczone | 1-1 | do 61' | ||
11. | 4 września 2004 | Belfast | Irlandia Północna | 3-0 | do 74' | ||
12. | 8 września 2004 | Chorzów | Anglia | 1-2 | do 64' | ||
13. | 9 października 2004 | Wiedeń | Austria | 3-1 | 90' | ||
14. | 13 października 2004 | Cardiff | Walia | 3-2 | od 71' | ||
15. | 17 listopada 2004 | Saint-Denis | Francja | 0-0 | od 67' | ||
16. | 9 lutego 2004 | Grodzisk Wielkopolski | Białoruś | 1-3 | 90' | ||
17. | 30 marca 2005 | Warszawa | Irlandia Północna | 1-0 | od 68' | ||
18. | 4 czerwca 2005 | Baku | Azerbejdżan | 3-0 | do 84' | ||
19. | 15 sierpnia 2005 | Kijów | Serbia i Czarnogóra | 3-2 | od 46' | ||
20. | 3 września 2005 | Chorzów | Austria | 3-2 | od 73' | ||
21. | 7 października 2005 | Warszawa | Islandia | 3-2 | od 65' | ||
22. | 13 listopada 2005 | Barcelona | Ekwador | 3-0 | od 82' | ||
23. | 16 listopada 2005 | Ostrowiec Świętokrzyski | Estonia | 3-1 | 90' | ||
24. | 28 marca 2006 | Rijad | Arabia Saudyjska | 2-1 | 90' | ||
25. | 2 maja 2006 | Bełchatów | Litwa | 0-1 | 90' | ||
26. | 14 maja 2006 | Wronki | Wyspy Owcze | 4-0 | 90' | ||
27. | 3 czerwca 2006 | Wolfsburg | Chorwacja | 1-0 | od 65' | ||
28. | 16 sierpnia 2006 | Odense | Dania | 0-2 | od 75' | ||
29. | 16 grudnia 2011 | Antalya | Bośnia i Hercegowina | 1-0 | 90' | ||
30. | 29 lutego 2012 | Warszawa | Portugalia | 0-0 | od 89' | ||
31. | 11 października 2014 | Warszawa | Niemcy | 2-0 | od 77' | ||
32. | 14 października 2014 | Warszawa | Szkocja | 2-2 | od 63' | ||
33. | 14 listopada 2014 | Tbilisi | Gruzja | 4-0 | do 85' | ||
34. | 18 listopada 2014 | Wrocław | Szwajcaria | 2-2 | od 63' | ||
35. | 29 marca 2015 | Dublin | Irlandia | 1-1 | od 84' | ||
36. | 16 czerwca 2015 | Gdańsk | Grecja | 0-0 | od 60' | ||
37. | 7 września 2015 | Warszawa | Gibraltar | 8-1 | od 87' | ||
38. | 17 listopada 2015 | Wrocław | Czechy | 3-1 | od 77' |
Kariera trenerska
20 września 2023 został asystentem szkoleniowca Michała Probierza w reprezentacji Polski[1].
Sukcesy
Klubowe
Austria Wiedeń
- Mistrzostwo Austrii (1x): 2005/2006
- Puchar Austrii (2x): 2004/2005, 2005/2006
Śląsk Wrocław
- Mistrzostwo Polski (1x): 2011/2012
- Wicemistrzostwo Polski (1x): 2010/2011
- Puchar Ekstraklasy (1x): 2008/2009
- Superpuchar Polski (1x): 2012
Reprezentacyjne
Indywidualne
- Ligowiec Roku według tygodnia „Piłka Nożna”: 2011, 2012
- Najlepszy pomocnic Ekstraklasy 2012/13
Życie prywatne
Syn Stefana (byłego piłkarza pierwszoligowej Gwardii) i Urszuli, ma siostrę Katarzynę[13]. Jest kuzynem Wojtka Wolskiego, kanadyjskiego hokeisty polskiego pochodzenia[14]. Ma żonę Urszulę[15].
Ambasador Fundacji „Wrocławskie Hospicjum dla Dzieci” od 2010.
Wystąpił w 461. odcinku Świata według Kiepskich[16].
Jest zadeklarowanym fanem FC Barcelony[17].
W 2019 roku ukazała się jego autobiografia.
Przypisy
- ↑ a b Ustalono sztab szkoleniowy reprezentacji Polski [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-09-20] .
- ↑ Sebastian Mila w Śląsku Wrocław. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. 2008-07-10. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
- ↑ Sebastian Mila kapitanem Śląska. Wirtualna Polska, 2010-07-12. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
- ↑ Kapitan Mila. sebastianmila.pl, 2010-11. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
- ↑ Michał Karbowiak: Po meczu Śląska w Dundee: Europa da się lubić. [w:] Gazeta Wyborcza Wrocław [on-line]. 2011-07-22. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
- ↑ Śląsk pokonuje Lokomotiv po karnych!. [w:] Gazeta Wrocławska [on-line]. 2011-08-04. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
- ↑ Słaby Śląsk remisuje i odpada. TVN24, 2011-08-25. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
- ↑ Jakub Staszkiewicz: Sebastian Mila: Nowy numer wziąłem na cześć córki. przegladsportowy.pl, 2015-01-23. [dostęp 2015-01-26].
- ↑ Pogoń – Lechia 0:1. Mila popsuł urodziny Kociana. Posada Słowaka wisi na włosku. przegladsportowy.pl. [dostęp 2015-04-03]. (pol.).
- ↑ Sebastian Mila zakończył karierę! Piłka nożna – Sport.pl, „Sport.pl” [dostęp 2018-07-25] (pol.).
- ↑ Robert Błoński: Reprezentacja. Sebastian Mila: Jestem szczęśliwy, ale wiele sobie nie obiecuję. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. 2011-12-06. [dostęp 2011-12-06]. (pol.).
- ↑ RR, Sebastian Mila i inni pożegnali się z reprezentacją Polski. Piłkarze zostali wyróżnieni przed spotkaniem Polska – Litwa, „Dziennikbaltycki.pl” [dostęp 2018-06-15] (pol.).
- ↑ Prywatnie. sebastianmila.pl. [dostęp 2012-05-10]. (pol.).
- ↑ Gwiazda NHL WOJTEK WOLSKI: Moje serce bije dla Polski. sportowetempo.pl. [dostęp 2012-05-10]. (pol.).
- ↑ Sebastian Mila: Kuć żelazo póki gorące!. futbolnet.pl. [dostęp 2012-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-02)]. (pol.).
- ↑ Żegnaj laleczko (461).
- ↑ Od El Clasico, przez Stoiczkowa, po Lechię. Długi wywiad z Sebastianem Milą [online], weszlo.com, 3 grudnia 2016 [dostęp 2021-04-09] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Sebastian Mila w bazie 90minut.pl (pol.)
- Sebastian Mila, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
- S. Mila, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
- Sebastian Mila w bazie National Football Teams (ang.)
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
2004–2010 |
|
---|---|
2011–2020 |
|
od 2021 |
- p
- d
- e
|