Skirmunt

Skirmunt
Ilustracja
Herb Skirmunt
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Skiermunt, Skirmont

Multimedia w Wikimedia Commons

Skirmunt (Skiermunt, Skirmont[1]) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Dąb[1].

Opis herbu

Opis historyczny

Juliusz Karol Ostrowski blazonuje herb następująco[1]:

W polu błękitnem — dąbek zloty o kilku korzeniach i trzech żołędziach. Nad hełmem — korona lub mitra. Labry.

Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich

Opis współczesny

Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:

Na tarczy w polu błękitnym dąb zielony z trzema żołędziami złotymi, dwoma liśćmi zielonymi i pięcioma korzeniami w takim samym kolorze.

Nad tarczą sam hełm z koroną.

Labry herbowe błękitne, podbite srebrem.

Geneza

Według Juliusza Ostrowskiego, herb był używany przez członków rodu Skirmunt, zamieszkujących Litwę od XVI wieku[2].

Herbowni

Lista herbownych w artykule sporządzona została na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy. Należy jednak zwrócić uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.

Pełna lista herbownych nie jest dziś możliwa do odtworzenia, także ze względu na zniszczenie i zaginięcie wielu akt i dokumentów w czasie II wojny światowej (m.in. w czasie powstania warszawskiego w 1944 spłonęło ponad 90% zasobu Archiwum Głównego w Warszawie, gdzie przechowywana była większość dokumentów staropolskich)[3]. Lista nazwisk znajdująca się w artykule pochodzi z Herbarza polskiego, Tadeusza Gajla[4] (3 nazwiska[5]). Występowanie na liście nazwiska nie musi oznaczać, że konkretna rodzina pieczętowała się herbem Skirmunt. Często te same nazwiska są własnością wielu rodzin reprezentujących wszystkie stany dawnej Rzeczypospolitej, tj. chłopów, mieszczan, szlachtę. Jest to dotychczas najpełniejsza lista herbownych, uzupełniana ciągle przez autora przy kolejnych wydaniach Herbarza. Tadeusz Gajl wymienia następujące nazwiska uprawnionych do używania herbu Skirmunt[5]:

Skiermunt, Skirmunt, Skirmuntt

Tadeusz Gajl, Herbarz Polski

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie.

Przypisy

  1. ↑ a b c Ostrowski 1906 ↓, s. 354.
  2. ↑ JuliuszJ. Ostrowski JuliuszJ., Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 354 [dostęp 2022-01-15]  (pol.).
  3. ↑ Dzieje zasobu ↓, Linki zewnętrzne.
  4. ↑ Gajl 2007 ↓, Bibliografia.
  5. ↑ a b Gajl ↓, Linki zewnętrzne.

Bibliografia

  • JuliuszJ. Ostrowski JuliuszJ., Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 388 .
  • TadeuszT. Gajl TadeuszT., Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów, Gdańsk: L&L, 2007, s. 543, ISBN 978-83-60597-10-1, OCLC 233447252 .

Linki zewnętrzne

  • Tadeusz Gajl: Nazwiska. gajl.wielcy.pl. [dostęp 2021-09-20]. (pol.).
  • Dzieje zasobu. agad.gov.pl. [dostęp 2021-09-20]. (pol.).