Sojuz 15
Dane misji | |
Indeks COSPAR | 1974-067A |
---|---|
Zaangażowani | |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | Sojuz 7K-T |
Masa pojazdu | 6760[1] kg |
Rakieta nośna | Sojuz |
Załoga | |
Załoga Sojuza 15 na znaczku wydanym w ZSRR. Od lewej: Sarafanow i Diomin | |
Dowódca | Giennadij Sarafanow |
Załoga | Giennadij Sarafanow (1) |
Start | |
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan |
Początek misji | 26 sierpnia 1974 (19:58:05 UTC) |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum | 236[1] km |
Perygeum | 173[1] km |
Okres orbitalny | 88,5[1] min |
Inklinacja orbity | 51,6[1]° |
Lądowanie | |
Lądowanie | 28 sierpnia 1974 (20:10:16 UTC) |
Czas trwania misji | 2 d, 0 h, 12min, 11 s |
Liczba okrążeń Ziemi | 32 |
Program Sojuz |
Sojuz 15 (kod wywoławczy Дунай - Dunaj) miał być drugą misją odwiedzającą radziecką stację kosmiczną Salut 3, prawdopodobnie w celach wojskowych. Była to 22. radziecka wyprawa załogowa[2].
Załoga
Podstawowa
- Giennadij Sarafanow (1)
- Lew Diomin (1)
Rezerwowa
- Boris Wołynow (2)
- Witalij Żołobow (1)
Druga rezerwowa
Przebieg misji
Lot był stosunkowo krótkotrwały, przebiegał w czasie od 26 do 28 sierpnia 1974 roku, kończąc się po upływie dwóch dni i dwunastu minut[2]. Mimo pomyślnego zbliżenia do orbitującej stacji, kosmonauci nie zdołali zacumować do niej ze względu na awarię w automatycznym systemie dokowania. Jako że pojazd nie dysponował ilością paliwa wystarczającą na serię prób dokowania ręcznego, misja została przerwana. Wadliwe urządzenia przeprojektowano przed kolejną misją.
Start Sojuza 15 odbył się w nocy. Po raz pierwszy też w porze nocnej nastąpiło lądowanie. Kabina z kosmonautami wylądowała 28 sierpnia 1974 roku o godzinie 23:10 czasu moskiewskiego, w odległości 48 km na południowy zachód od miasta Celinograd. Przy tej okazji wypróbowano metody i środki poszukiwań obiektu i ewakuacji ludzi z niego w warunkach nocnych. Pomimo trudnej sytuacji meteorologicznej lądownik został szybko zlokalizowany.
Lew Diomin – pierwszy kosmiczny dziadek – przygotowywał się do lotu od jedenastu lat. Do oddziału kosmonautów został przyjęty w roku 1963[2].
Wersja oficjalna
Lot miał na celu przeprowadzenie ważnych doświadczeń nie związanych wprawdzie bezpośrednio ze wspólnym lotem radziecko-amerykańskim Sojuz-Apollo, ale mającym wpływ na lepsze przygotowanie przyszłych załóg. W czasie misji Sojuza 15 wykonane zostały liczne eksperymenty w dziedzinie manewrowania statkiem i operacji spotkania z drugim obiektem kosmicznym. Obiekt ten stanowiła w tym przypadku stacja Salut 3. Wypróbowano metody i środki poszukiwań obiektu załogowego i ewakuacji ludzi z niego w warunkach nocnych[2].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Sojuz 15 na stronie Spacefacts (ang.)
- p
- d
- e
Sojuz 7K-OK (1966–1971) | |
---|---|
Sojuz 7KT-OK (1971) | |
Sojuz 7K-T (1973–1981) | |
Sojuz 7K-TM (1975–1976) | |
Sojuz-T (1976–1986) | |
Sojuz-TM (1986–2003) | |
Sojuz-TMA (2003–2012) | |
Sojuz-TMA-M (2010–2016) | |
Sojuz-MS (2016–trwa) | |
Loty planowane |
|
Loty bezzałogowe | |
Rakiety nośne |