Stacja pomp na Garbarach w Poznaniu
nr rej. 268 z 31 października 1984[1] | |||
Stacja pomp na Garbarach | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Poznań | ||
Adres | ul. Garbary 120[1] | ||
Styl architektoniczny | neogotyk | ||
Architekt | Fritz Teubner | ||
Rozpoczęcie budowy | 1908 | ||
Ukończenie budowy | 1909 | ||
Ważniejsze przebudowy | 2000-2001 | ||
Położenie na mapie Poznania | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||
52°24′54,580″N 16°56′22,657″E/52,415161 16,939627 | |||
|
Stacja pomp na Garbarach – budynek przepompowni ścieków z 1909 roku w Poznaniu, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa wielkopolskiego.
Budynek powstał w latach 1908–1909[1] celem umożliwienia przetłaczania ścieków z miasta do oczyszczalni, zbudowanej na nieco wyżej położonych terenach Szeląga. Kierownikiem projektu był miejski radca budowlany i architekt Fritz Teubner.
Kompleks tworzą harmonijnie połączone w całość trzy hale i budynek administracyjno-socjalny obok nich. Hale posiadają okazałe neogotyckie szczyty z ceglanym ornamentem, a całość wykończona jest glazurowanymi, zielonymi elementami ceramicznymi. Każda z trzech hal kryta jest osobnym dachem. Obiekty gruntownie odnowiono w latach 2000/2001.
W pobliżu znajdują się inne historyczne obiekty Garbar i Grochowych Łąk: rzeźnia miejska, Kantor Krzyżanowskiego, dwór przy ul. Szyperskiej, dawna pracownia Wojciecha Kossaka (ul. Garbary 97/98) i inne. Wraz z portem rzecznym rejon ten stanowił jądro uprzemysłowionych Garbar. Funkcja ta obecnie już prawie zanikła, a w rejonie tym rozwija się budownictwo mieszkaniowe (np. Osiedle Nad Wartą).
Przypisy
Bibliografia
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 127, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.55, ISBN 83-89525-07-0