Starzec lepki
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | astropodobne | ||
Rząd | astrowce | ||
Rodzina | astrowate | ||
Podrodzina | Asteroideae | ||
Rodzaj | starzec | ||
Gatunek | starzec lepki | ||
Nazwa systematyczna | |||
Senecio viscosus L. Sp. pl. 2:868. 1753 | |||
|
Starzec lepki (Senecio viscosus L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w Europie (bez Skandynawii i Wysp Brytyjskich) oraz na części Azji (Turcja, Kaukaz, Zakaukazie)[3]. Rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza rodzimym obszarem swojego występowania[3]. W Polsce gatunek częsty zarówno na niżu jak i w górach.
Morfologia
- Pokrój
- Roślina do 60 cm wysokości, cała lepko, gruczołowato owłosiona, o silnym zapachu.
- Liście
- Pierzasto wcinane, odcinki liści lancetowate, nierówno, niekiedy głęboko ząbkowane.
- Kwiaty
- Zebrane w koszyczkach osiągających 12 mm średnicy, zwykle z 13 podwiniętymi, kwiatami języczkowatymi. Zewnętrzne listki okrywy z czarną plamką na szczycie, zwykle w liczbie 21. Występują też dodatkowe, luźno odstające listki okrywy. Kwitnie od lipca do września.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna. Siedlisko: zręby, nieużytki, przydroża, skarpy, torowiska kolejowe. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek wyróżniający dla Cl. Senecioni-Tussilaginetum[4].
Zmienność
Tworzy mieszańce z starcem leśnym[5].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-27].
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Bibliografia
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Gibbons B., Brough P. 1992. Atlas roślin Europy Północnej i Środkowej. Multico, Warszawa. ISBN 83-7073-080-9.
- SNL: klistersvineblom
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 41422
- EoL: 468415
- EUNIS: 160121
- Flora of North America: 250067516
- FloraWeb: 5515
- GBIF: 3107855
- identyfikator iNaturalist: 126892
- IPNI: 248231-1
- ITIS: 36193
- NCBI: 85882
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): gcc-51556
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:248231-1
- Tela Botanica: 63095
- identyfikator Tropicos: 2701297
- USDA PLANTS: SEVI2
- CoL: 6YGMR