Strzałka wodna
Strzałka wodna | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | strzałka | ||
Gatunek | strzałka wodna | ||
Nazwa systematyczna | |||
Sagittaria sagittifolia L. Sp. pl. 2:993. 1753 | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
|
Strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia L.) – gatunek byliny, należący do rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). Występuje w niemal całej Europie, w Azji Mniejszej i na Syberii[4]. W Polsce gatunek jest rozpowszechniony na niżu[5]. Rośnie w śródlądowych płytkich wodach stojących i płynących[6].
Morfologia
- Pęd
- W większości pod wodą, długości od 20 do 100 cm. Łodyga wyrasta z kłącza zakorzenionego w dnie, z którego wyrastają także rozłogi zakończone bulwkami służącymi do rozmnażania wegetatywnego[6].
- Liście
- Występują trzy rodzaje (heterofilia): podwodne – długie o kształcie taśmowatym; nawodne – jajowate oraz wyrastające z łodygi nad powierzchnią wody liście o kształcie strzałkowatym[6].
- Kwiaty
- Białe kwiaty wyrastają w okółkach po trzy, tworząc wielopiętrowy kwiatostan[6].
- Owoce
- Orzeszki o długości 3–5 mm z krótkim dzióbkiem na szczycie, tworzące owoc zbiorowy[6].
- Pokrój
- Liście nadwodne
- Kwiatostan
- Owoc zbiorowy
Biologia i ekologia
Hydrofit występujący zarówno w wodach stojących, jak i płynących. Rośnie w miejscach płytkich – do kilkudziesięciu cm głębokości, w wodach eutroficznych, na podłożu mineralnym i mineralno-organicznym[6].
Zastosowanie
- Roślina ozdobna stosowana do nasadzeń w oczkach wodnych.
- Bulwy korzeniowe strzałki wodnej są jadalne po ugotowaniu lub upieczeniu oraz obraniu z gorzkiej skórki. Zawierają skrobię i białka, a w smaku przypominają ziemniaki. Uprawiane i spożywane są w Azji. W Japonii odmiana var. edulis dostarcza bulw o średnicy do 5 cm, w Chinach wyhodowano bulwy jeszcze większe dzięki nawożeniu roślin. Poza spożywaniem po obróbce cieplnej bulwy mogą być suszone i po zmieleniu dodawane do mąki[7].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-25] (ang.).
- ↑ Sagittaria sagittifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Sagittaria sagittifolia L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2023-01-12].
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 486, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ a b c d e f StanisławS. Kłosowski StanisławS., Rośliny wodne i bagienne, GrzegorzG. Kłosowski (red.), Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Multico", 2006, s. 144, ISBN 978-83-7073-248-6, OCLC 152581494 .
- ↑ Łukasz Łuczaj: Dzikie rośliny jadalne Polski. Krosno: Chemigrafia, 2004, s. 204-206. ISBN 83-904633-6-9.
- NDL: 00567082
- Britannica: plant/Sagittaria-sagittifolia
- SNL: pilblad
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 41881
- EoL: 1082273
- EUNIS: 185605
- Flora of North America: 200024716
- FloraWeb: 5135
- GBIF: 5328882
- identyfikator iNaturalist: 69814
- IPNI: 30074004-2
- ITIS: 38931
- NCBI: 4451
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-287474
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30074004-2
- Tela Botanica: 59165
- identyfikator Tropicos: 900018
- USDA PLANTS: SASA7
- CoL: 4TYS8