Strzelba Pancor Jackhammer
Ten artykuł dotyczy strzelby automatycznej. Zobacz też: inne znaczenia słowa „Jackhammer”. |
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Projektant | John A. Anderson | ||
Producent | Mark Three Corporation/Pancor Corporation | ||
Rodzaj | strzelba automatyczna | ||
Historia | |||
Prototypy | 1984 | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber | 12 (18,5 mm) | ||
Nabój | 12/70 | ||
Magazynek | bębnowy na 10 nabojów | ||
Wymiary | |||
Długość | 787 mm | ||
Długość lufy | 525 mm | ||
Masa | |||
broni | 4,57 kg (nie załadowanej) | ||
Inne | |||
Szybkostrzelność teoretyczna | 240 strz./min | ||
|
Pancor Jackhammer – zaprojektowana w 1984 i opatentowana w 1987 amerykańska strzelba automatyczna w układzie bullpup, skonstruowana przez Johna A. Andersona. Nieprodukowana seryjnie[1].
Na początku lat 80. XX wieku US Army rozpoczęła poszukiwania strzelby bojowej mającej zastąpić dotąd używane wzory strzelb powtarzalnych. Jedną z badanych strzelb była automatyczna strzelba Johna A. Andersona „Jackhammer”. Jej nietypowa konstrukcja sprawiła, że została ona odrzucona przez armię. W następnych latach właścicielami praw patentowych „Jackhammera” były firmy „Mark Three Corporation”, a następnie „Pancor Corporation”. W obu firmach prowadzono prace nad udoskonaleniem konstrukcji „Jackhammera”, ale żadna z nich nie zdecydowała się na uruchomienie produkcji seryjnej.
Opis
„Jackhammer” jest bronią samoczynno-samopowtarzalną zbudowaną w układzie bullpup strzelającą z zamka zamkniętego. Po naciśnięciu spustu następuje strzał, a lufa zakończona urządzeniem wylotowym pod wpływem ciśnienia gazów prochowych przesuwa się do przodu. Następuje odryglowanie, a następnie połączone z lufą cięgło współpracując z wycięciami bębna powoduje obrót bębna z amunicją o 1/10 obrotu. Następnie lufa pod wpływem sprężyny powrotnej wraca w tylne położenie i rygluje się z bębnem. Ruch cięgła jest także wykorzystywany do napięcia sprężyny mechanizmu uderzeniowego. Sprężynę uderzeniową można zwolnić bez strzału dźwignią umieszczoną wewnątrz wycięcia kolby.
„Jackhammer” zasilany jest z 10-nabojowych bębnów (nazywanych kasetami amunicyjnymi). W celu dołączenia bębna do broni należy przesunąć łoże do przodu, wsunąć bęben amunicyjny w gniazdo, a następnie przesunąć łoże do tyłu. Zaprojektowano dwa rodzaje bębnów amunicyjnych. Pierwszy z nich posiada gniazda, w których umieścić można dowolny typ naboi 12/70, drugi jest ładowany fabrycznie (w każdej komorze bębna umieszczony jest pocisk, ładunek miotający i spłonka). Załadowane bębny amunicyjne po połączeniu z pokrywą naciskową mogą być używane jako miny przeciwpiechotne.
„Jackhammer” wyposażony jest w łoże, chwyt pistoletowy i transportowy. Przyrządy celownicze znajdują się wewnątrz chwytu transportowego.
Przypisy
- ↑ Patent US 4709617 A (ang.)
Bibliografia
- Ian V. Hogg (przekład z angielskiego Ryszard Woźniak, Przemysław Kupidura): Broń wsparcia piechoty: karabinki i karabiny maszynowe, moździerze... Warszawa: Bellona, 2001, ISBN 83-11-09335-0.
Linki zewnętrzne
- Modern Firearms: Jackhammer (ang.)
- Prezentacja „Jackhammera” w serwisie YouTube (ang.)