Suche Bator (miasto)

Suche Bator
Państwo

 Mongolia

Populacja (2010)
• liczba ludności


19,6 tys.

Położenie na mapie Mongolii
Mapa konturowa Mongolii, u góry znajduje się punkt z opisem „Suche Bator”
Ziemia50°14′11″N 106°12′23″E/50,236389 106,206389
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Przedmieścia Suche Bator, granica rosyjsko-mongolska w tle

Suche Bator (mong. Сүхбаатар, Süchbaatar) – miasto w północnej Mongolii, stolica ajmaku selengijskiego.

W 2010 roku liczyło 19,6 tys. mieszkańców[1].

Położony u ujścia rzeki Orchon do Selengi. Jako datę powstania miasta podaje się 1937 (Głabuś, także Gungaadasz, według którego w tym roku nadano prawa miejskie[2]) lub 1940, jednakże wcześniej znajdowała się tu istotna gospodarczo osada, w której w 1925 powstała pierwsza w Mongolii fabryka czyszczenia wełny, a w 1932 przystań rzeczna na Selendze. Dzięki przystani, która była ostatnim w górę rzeki portem, już w latach 40. Suche Bator był głównym punktem przeładunkowym towarów w handlu z ZSRR (Murzajew, 1957). Do 1943 nosiło nazwę Cagaanereg, w tym roku nazwane na cześć przywódcy komunistów mongolskich i rewolucji Suche Batora. Po przeniesieniu do Suche Bator stolicy ajmaku z Altanbulag w 1946, a zwłaszcza po przeprowadzeniu przez miasto kolei Ułan BatorUłan Ude (do kolei transsyberyjskiej) w październiku 1949, nastąpił szybki rozwój miasta. W 1955 utworzono dużą fabrykę zapałek, w 1959 powstały wielkie (drugie co do wielkości po stołecznych) zakłady przemysłu drzewnego, produkujące elementy budynków drewnianych, różne rodzaje płyt pilśniowych, sklejek itp. W 1961 zbudowano zmechanizowany młyn, ustępujący wielkością produkcji tylko młynowi w Ułan Bator. Po uruchomieniu w latach 60. XX w. w tym czasie największych w kraju odkrywkowych kopalń węgla brunatnego w Szaryngol (położona 150 km na południe od miasta, ma połączenie kolejowe) znacznie rozbudowano cieplną elektrownię istniejącą od 1958.

Zobacz też

  • Suche Bator (stacja kolejowa)

Przypisy

  1. Монгол Улсын нутагт оршин суугаа Монгол Улсын харьяат иргэдийн тоо, баг, хороогоор, насны бүлгээр 2010 оны тооллогын дүнгээр. toollogo2010.mn. [dostęp 2012-05-24]. (mong.).
  2. Gungaadasz B., 1986: Mongolska Republika Ludowa. PWN., str. 130

Bibliografia

  • Głabuś M., 2008: Mongolia. Wyd. Dialog.
  • Gungaadasz B., 1986: Mongolska Republika Ludowa. PWN.
  • Murzajew E., 1957 - Mongolia. Opis fizyczno-geograficzny. PWN.
Kontrola autorytatywna (miasto):
Encyklopedie internetowe:
  • PWN: 3981012