Szczuroskoczniki
| Perognathinae | |||
| Coues, 1875[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – szczuroskocznik jedwabisty (Perognathus flavus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | Supramyomorpha | ||
| Infrarząd | bobrokształtne | ||
| Rodzina | karłomyszowate | ||
| Podrodzina | szczuroskoczniki | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Perognathus Wied-Neuwied, 1839 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Rodzaje | |||
| |||
| |||
Szczuroskoczniki[5] (Perognathinae) – podrodzina ssaków z rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae).
Zasięg występowania
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej[6][7][8].
Systematyka
Podział systematyczny
Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[9][6][5]:
- Perognathus Wied-Neuwied, 1839 – szczuroskocznik
- Chaetodipus Merriam, 1889 – chomikomyszka
Opisano również rodzaje wymarłe:
- Bursagnathus Korth & Samuels, 2015[10] – jedynym przedstawicielem był Bursagnathus aterosseus Korth & Samuels, 2015
- Eochaetodipus Korth, 2008[11] – jedynym przedstawicielem był Eochaetodipus asulcatus Korth, 2008
- Mioperognathus Korth, 2008[12] – jedynym przedstawicielem był Mioperognathus willardi Korth, 2008
- Oregonomys Martin, 1984[13]
- Stratimus Korth, Bailey & Hunt, 1990[14] – jedynym przedstawicielem był Stratimus strobeli Korth, Bailey & Hunt, 1990
Przypisy
- ↑ E. Coues. A critical review of the North American Saccomyidæ. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 27, s. 277, 1875. (ang.).
- ↑ J.F. von Brandt. Beiträge zur nähern Kenntniss der Säugethiere Russland’s. 5. Abhandlung: Unlersuchungen uber die craniologischen Entwickelungsstufen und die davon herzuleiteten Yerwandtschaften und Classificationen der Nager der Jetztzeit, mit besonderer Beziehung auf die Gattung Castor. 2. Theil: Craniologische Charakteristik der einzeluen Nagergruppen. „Mémoires de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. 6e série. Seconde partie. Sciences naturelles. 7 (2), s. 305, 1855. (niem.).
- ↑ A.E. Wood. Evolution and relationships of the heteromyid rodents with new forms from the Tertiary of western North America. „Annals of the Carnegie Museum”. 24, s. 88, 1935. (ang.).
- ↑ M.C. McKenna & S.K. Bell: Classification of mammals above the species level. Nowy Jork: Columbia University Press, 1997, s. 184. ISBN 978-0-231-11013-6. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 219–222. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 294–300. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D. Hafner: Family Heteromyidae (Pocket Mice, Kangaroo Mice and Kangaroo Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 170. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Perognathinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-08].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
- ↑ W.W. Korth & J.X. Samuels. New rodent material from the John Day Formation (Arikareean, Middle Oligocene to Early Miocene) of Oregon. „Annals of the Carnegie Museum”. 83 (1), s. 63, 2015. (ang.).
- ↑ Korth 2008 ↓, s. 596.
- ↑ Korth 2008 ↓, s. 603.
- ↑ J.E. Martin. A survey of Tertiary species of Perognathus (Perognathinae) and a description of a new genus of Heteromyinae. „Special Publication of Carnegie Museum of Natural History”. 9, s. 105, 1984. (ang.).
- ↑ W.W. Korth, B.E. Bailey & R.M. Hunt Jr.. Geomyoid rodents from the Early Hemingfordian (Miocene) of Nebraska. „Annals of the Carnegie Museum”. 59 (1), s. 27, 1990. (ang.).
Bibliografia
- W.W. Korth. Two new pocket mice (Mammalia, Rodentia, Heteromyidae) from the Miocene of Nebraska and New Mexico and the early evolution of the subfamily Perognathinae. „Geodiversitas”. 30 (3), s. 593–609, 2008. (ang.).
