Szlarnik syberyjski
Zosterops erythropleurus[1] | |||
Swinhoe, 1863 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | szlarniki | ||
Rodzaj | Zosterops | ||
Gatunek | szlarnik syberyjski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
|
Szlarnik syberyjski[4] (Zosterops erythropleurus) – gatunek małego, wędrownego ptaka z rodziny szlarników (Zosteropidae). W sezonie lęgowym występuje we wschodniej Azji, zimuje w południowo-wschodniej Azji. Nie jest zagrożony. Brak podgatunków[5][6].
Morfologia
- Wygląd
- Stosunkowo duża głowa. Nie występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Dość długi, szary dziób oraz nogi z białymi nogawkami. Żółta pierś i gardło kontrastują z oliwkowozielonym wierzchem ciała. Dookoła biała obrączka. Lotki są jednak ciemne. Rdzawobrązowe boki ciała na tle białego brzucha. Żółtawe, przechodzące w brązowe pokrywy podogonowe. Brązowy ogon.
- Wymiary
Zasięg występowania
Zasiedla wschodnią Syberię, Mandżurię (północno-wschodnie Chiny) i Koreę. Zimą migruje na południe – do południowych Chin, Mjanmy, Tajlandii, północno-zachodniego Wietnamu, Laosu i Kambodży[5].
Ekologia i zachowanie
- Biotop
- Lasy i zadrzewienia w pobliżu rzek.
- Zachowanie
- Przebywa w małych stadach, jest ruchliwy i żeruje w koronach drzew i krzewów.
- Głos
- Głos wabiący przypomina przenikliwe „tsełi” czyża.
- Pożywienie
- Zazwyczaj małe owady, czasami niewielkie ilości owoców.
- Lęgi
- Sezon lęgowy trwa prawdopodobnie od końca maja do sierpnia[5]. Najprawdopodobniej wyprowadza 2 lęgi. Gniazdo mieści się w rozwidleniu gałęzi. 2–4 jaj wysiaduje przez 10–12 dni. Młode potrafią latać po 11–14 dniach.
Status zagrożenia
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) szlarnik syberyjski został zaliczony do kategorii najmniejszej troski (LC, Least Concern). Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy ze względu na postępujące niszczenie i fragmentację siedlisk[3].
Przypisy
- ↑ Zosterops erythropleurus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b D. Lepage: Chestnut-flanked White-eye Zosterops erythropleurus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-28]. (ang.).
- ↑ a b Zosterops erythropleurus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Zosteropidae Bonaparte, 1853 - szlarniki - White-eyes (wersja: 2022-01-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-12-28].
- ↑ a b c d e van Balen, B. & de Juana, E.: Chestnut-flanked White-eye (Zosterops erythropleurus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-28]. (ang.).
Bibliografia
- D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Hume i inni: Fakty o zwierzętach świata: Ptaki. Multico Oficyna Wydawnicza, 2008. ISBN 978-83-7073-583-8.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: brunflankebrillefugl