Thalwil (stacja kolejowa)
 Widok na perony | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | Thalwil | ||
| Zarządca | SBB-CFF-FFS | ||
| Data otwarcia | 1875 | ||
| Dane techniczne | |||
| Liczba peronów | 3 | ||
| Liczba krawędzi peronowych | 5 | ||
| Kasy |
| ||
| Linie kolejowe | |||
| |||
Położenie na mapie Zurychu  | |||
Położenie na mapie Szwajcarii  | |||
 47°17′45″N 8°33′53″E/47,295833 8,564722 | |||
| |||
Thalwil (niem: Bahnhof Thalwil) – stacja kolejowa w Thalwil, w kantonie Zurych, w Szwajcarii. Jest obsługiwana przez dalekobieżne i regionalne w kierunku Zurychu, Lucerny i Gryzonii. Stanowi też część systemu S-Bahn w Zurychu.
Historia
Stacja została otwarta przez Nordostbahn w związku z budową Linksufrige Zürichseebahn 20 września 1875. Podczas budowy linii kolejowej Thalwil-Arth-Goldau w 1897 stacja została rozbudowana.
Budynek dworca został przebudowany w 1963 roku według projektu Maxa Vogt. Podczas gdy na parterze jest siedzibą biur, na górze znajdują się dwie oficjalne apartamenty. Każdy apartament jest zbudowany w kształcie litery L i posiada prywatny taras na dachu. Tarasy dachowe zostały zbudowane z betonu w formie ochrony jako strefę buforową od hałasu ulicznego[1].
Stacja posiada jeden peron boczny i dwa perony wyspowe.
Linie kolejowe
- Linksufrige Zürichseebahn
- Thalwil – Arth-Goldau
Przypisy
- ↑ Ruedi Weidmann, Karl Holenstein: Max Vogt – Bauen für die Bahn 1957–1989. (Band 1 der Reihe Architektur- und Technikgeschichte der Eisenbahnen der Schweiz.) Scheideger & Spiess, Zürich 2008, ISBN 978-3-85881-185-1, S. 56
| Thalwil | ||
| Linia Linksufrige Zürichseebahn (12,090 km) | ||
  |  |  Oberrieden |
| Linia Thalwil – Arth-Goldau (12,090 km) | ||
| | |
