Tlenek miedzi(II)

Tlenek miedzi
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

monotlenek miedzi, tlenek(2−) miedzi(2+), tlenek miedzi(2+), tlenek miedzi(II)

Inne nazwy i oznaczenia
Stocka

tlenek miedzi(II)

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CuO

Masa molowa

79,545 g/mol

Wygląd

czarny proszek lub kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

1317-38-0

PubChem

164827

SMILES
[O-2].[Cu+2]
Właściwości
Gęstość
6,31 g/cm³[1]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
nierozpuszczalny[1]
w innych rozpuszczalnikach
nierozpuszczalny w etanolu[1]
Temperatura topnienia

1227 °C[1]

Zasadowość (pKb)

6,5

Budowa
Moment dipolowy

4,5 ± 0,5 D[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2012-07-13]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[3]
Wykrzyknik Środowisko
Uwaga
Zwroty H

H302, H410

Zwroty P

P273, P501

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanego źródła[3]
Szkodliwy Groźny dla środowiska
Szkodliwy
(Xn) 		Groźny dla
środowiska
(N)
Zwroty R

R22, R50/53

Zwroty S

S60, S61

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[4]
0
2
0
 
Temperatura zapłonu

niepalny[3]

Numer RTECS

GL7900000

Dawka śmiertelna

LD50 470 mg/kg (szczur, doustnie)[3]

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Tlenek miedzi(II), CuO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym miedź występuje na II stopniu utlenienia.

W temperaturze pokojowej jest czarnym, drobnokrystalicznym proszkiem nierozpuszczalnym w wodzie, roztwarza się jednak w kwasach i w roztworze amoniaku. Otrzymuje się go przez ogrzewanie miedzi na powietrzu. Silnie ogrzewany rozkłada się. Właściwości utleniające CuO wykorzystuje się w analizie związków organicznych. Należy do tlenków amfoterycznych, tzn. reaguje z wodorotlenkami i kwasami.

Otrzymywanie

Tlenek miedzi(II) powstaje podczas ogrzewania miedzi na wolnym powietrzu:

2Cu + O2 → 2CuO

lub w wyniku rozkładu termicznego niektórych związków miedzi, np. węglanu lub wodorotlenku:

CuCO3 → CuO + CO2↑
Cu(OH)2 → CuO + H2O

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Lide 2009 ↓, s. 4-62.
  2. ↑ Lide 2009 ↓, s. 9-51.
  3. ↑ a b c d Tlenek miedzi(II) (nr 203130) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-07-13]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. ↑ Tlenek miedzi(II) (nr 203130) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-07-13]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

Bibliografia

  • David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0  (ang.).
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):