Trichinella
Trichinella | |||
Trichinella spiralis | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | nicienie | ||
Gromada | Adenophorea | ||
Podgromada | Enoplia | ||
Rząd | Trichocephalida | ||
Rodzina | Trichinellidae | ||
Rodzaj | Trichinella | ||
|
Trichinella – rodzaj nicieni z rodziny Trichinellidae, będących kosmopolitycznymi pasożytami człowieka oraz zwierząt mięsożernych i wszystkożernych wywołujących włośnicę[1].
Po raz pierwszy odkrycie pasożyta z rodzaju Trichinella zostało ogłoszone w roku 1832 w Londynie przez profesora Richarda Owena. Faktycznie odkrycia pasożyta dokonał student biologii James Paget, który kilka dni przed wspomnianym ogłoszeniem znalazł przy pomocy mikroskopu larwy w mięśniach przepony pobranych od zmarłego w szpitalu człowieka i podzielił się tą informacją z profesorem Owenem.
Gatunki
Obecnie wyróżnia się następujące gatunki nicieni w obrębie tego rodzaju:
- Trichinella britovi
- Trichinella murrelli
- Trichinella nativa
- Trichinella nelsoni
- Trichinella pseudospiralis
- Trichinella spiralis (T. spiralis sensu stricto) – włosień kręty
- Trichinella papue
- Trichinella zimbabwensis[2]
Istnieją również 4 genotypy nieoznaczone: T6, T8, T9 oraz T12.[1]
Budowa
Są to pasożyty o silnie wydłużonym kształcie ciała i zróżnicowanych wymiarach. Dorosłe samice sięgają 3,0–4,8 mm długości, samce natomiast są mniejsze (1,5–1,6 mm). Larwy mają długość 100–600 µm w zależności od stadium rozwoju oraz gatunku[1].
Ze względu na zbliżone rozmiary oraz podobną budowę nie jest możliwe rozróżnienie poszczególnych gatunków przy pomocy metod mikroskopowych. Różnicowanie odbywa się przy pomocy techniki PCR[1].
Charakterystyczną cechą larw nicieni z rodzaju Trichinella jest zdolność otarbiania się w mięśniach żywiciela ostatecznego. Obecnie uważa się, że 3 gatunki nie wytwarzają torebki i występują w mięśniach luźno pomiędzy włóknami mięśniowymi, są to: Trichinella pseudospiralis, Trichinella papue, Trichinella zimbabwensis[1][3].
Środowisko
Nicienie z rodzaju Trichinella występują niemal na całym świecie.
Rezerwuarem pasożyta są głównie zwierzęta dzikie – około 150 gatunków, głównie zwierząt mięsożernych i wszystkożernych.
W Europie wektorem pasożyta są głównie dziki i lisy[1][4]. Do tej pory w Europie opisano występowanie 4 gatunków: Trichinella spiralis, Trichinella britovi, Trichinella nativa oraz Trichinella pseudospiralis.
Przypisy
- ↑ a b c d e f MirosławM. Różycki MirosławM., EwaE. Chmurzyńska EwaE., EwaE. Bilska-Zając EwaE., I. Włośnie i włośnica, [w:] JacekJ. Osek (red.), Badanie mięsa na włośnie metodą wytrawiania próbki zbiorczej z zastosowaniem metody magnetycznego mieszania, Puławy: Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, 2010, ISBN 978-83-89946-38-6 .
- ↑ Trichinella zimbabwensis. NCBI Taxonomy Browser. [dostęp 2019-03-14]. (ang.).
- ↑ EdoardoE. Pozio EdoardoE., Trichinella pseudospiralis an elusive nematode, „Veterinary Parasitology”, 231, 2016, s. 97–101, DOI: 10.1016/j.vetpar.2016.03.021, ISSN 0304-4017 [dostęp 2018-05-17] .
- ↑ AleksandraA. Cybulska AleksandraA. i inni, The Occurrence ofTrichinellaspp. in Red Foxes (Vulpes vulpes) in Different Regions of Poland: Current Data, „Vector-Borne and Zoonotic Diseases”, 16 (11), 2016, s. 717–721, DOI: 10.1089/vbz.2016.1996, ISSN 1530-3667 [dostęp 2018-05-17] (ang.).