Tsomoriri

Tsomoriri

Widok na jezioro i okoliczne szczyty
Położenie
Państwo	Indie
Lokalizacja	Ladakh, Dżammu i Kaszmir
Miejscowości nadbrzeżne	Korzok
Wysokość lustra	4595[1] m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia	148,8[1] km²
Wymiary • max długość • max szerokość	27 km 8 km
Głębokość • maksymalna	40[2] m
Położenie na mapie Wyżyny Tybetańskiej Tsomoriri
Położenie na mapie Azji Tsomoriri
32°54′N 78°18′E/32,900000 78,300000
Multimedia w Wikimedia Commons

Tsomoriri – jezioro w obrębie płaskowyżu Changthang w Ladakhu, w Indiach.

Przy wysokości lustra wody wynoszącej 4595 m n.p.m. jest jednym z najwyżej położonych jezior świata^[2]. Nie posiada naturalnych odpływów, zasilane jest natomiast wodą z topniejącego śniegu i lodowca. Z uwagi na unikatowe warunki ekologiczne, w listopadzie 2002 roku wpisane zostało na listę obszarów chronionych konwencją ramsarską^[2].

Wiele z gatunków ssaków żyjących w okolicach Tsomoriri to gatunki endemiczne dla płaskowyżu tybetańskiego. Spośród parzystokopytnych są to: tybetańska owca dzika (Ovis ammon hodgsoni), kiang i gazela tybetańska. Pozostałe endemity to: świstak himalajski, trzy gatunki szczekuszkowatych (Ochotona macrotis, Ochotona curzoniae, Ochotona ladacensis), jeden gatunek lepusa (Lepus oistolus) i górzak stokowy (Alticola roylei) z rodziny chomikowatych^[1]. Inne zwierzęta zamieszkujące region jeziora to:

• pantera śnieżna,
• wilk tybetański,
• ryś,
• nachur.

Na podstawie przeprowadzonego w roku 1996 dziesięciodniowego badania rejonu jeziora i okolicznych mokradeł, stwierdzono obecność 34 gatunków ptaków, w tym 14 następujących gatunków ptaków wodnych^[3]:

• kazarka rdzawa,
• żuraw czarnoszyi,
• perkoz dwuczuby,
• krwawodziób,
• brodziec piskliwy,
• samotnik,
• gęś tybetańska,
• głowienka,
• nurogęś,
• sieweczka mongolska,
• mewa tybetańska,
• rybitwa rzeczna,
• pluszcz zwyczajny,
• kaczka krzyżówka.

Od czasu zbudowania drogi do niedostępnego niegdyś dla turystyki i gospodarki rejonu jeziora, pojawiło się dużo czynników zagrażających jego środowisku^[1][2]:

• negatywny wpływ działalności ludzkiej na stan lęgowisk okolicznego ptactwa,
• stopniowa degradacja pastwisk poprzez nadmierny wypas bydła,
• zakłócanie bytowania zwierząt przez zorganizowane wycieczki turystyczne,
• nieodpowiedzialne zachowanie turystów tropiących dziką zwierzynę,
• wzrastające zanieczyszczenie środowiska w miejscach o zwiększonym ruchu turystycznym (szlaki trekingowe, pola namiotowe) i brak zorganizowanej procedury usuwania odpadów,
• brak stosownych przepisów i nadzoru ze strony organizacji rządowych.

• Galeria zdjęć. mypictures.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-04)].