Twierdzenie Craméra-Wolda

Twierdzenie Craméra-Wolda – twierdzenie opublikowane w 1936 roku przez szwedzkich matematyków H. Wolda i H. Craméra mówiące, że ciąg wektorów losowych ( ξ k ) k N {\displaystyle (\xi _{k})_{k\in \mathbb {N} }} (określonych na tej samej przestrzeni probabilistycznej i wartościach w R n {\displaystyle \mathbb {R} ^{n}} ) jest zbieżny według rozkładu do wektora losowego ξ {\displaystyle \xi } wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego t R n {\displaystyle \mathbf {t} \in \mathbb {R} ^{n}}

t ξ k k F t ξ , {\displaystyle \mathbf {t} ^{\top }\xi _{k}{\xrightarrow[{k\to \infty }]{F}}\mathbf {t} ^{\top }\xi ,}

gdzie t {\displaystyle \mathbf {t} ^{\top }} oznacza transpozycję wektora t R n . {\displaystyle \mathbf {t} \in \mathbb {R} ^{n}.}

Bibliografia

  • Jarosław Bartoszewicz: Wykłady ze statystyki matematycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 53. ISBN 83-01-09054-5.