Ulanica
| wieś | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | rzeszowski |
| Gmina | Dynów |
| Liczba ludności (2020) | 397[2] |
| Strefa numeracyjna | 16 |
| Kod pocztowy | 36-065[3] |
| Tablice rejestracyjne | RZE |
| SIMC | 0602041[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Dynów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu rzeszowskiego  | |
 49°50′05″N 22°11′07″E/49,834722 22,185278[1] | |
Ulanica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów[5][4].
Wieś położona jest na północny zachód od Dynowa, nad potokiem Ulenka, lewym dopływie Sanu.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0602058 | Bania | część wsi |
| 0602064 | Benedykówka | część wsi |
| 0602070 | Buda | część wsi |
| 0602087 | Dydkówka | część wsi |
| 0602093 | Jendykówka | część wsi |
| 0602101 | Lisówka | część wsi |
| 0602118 | Majchrówka | część wsi |
| 0602124 | Marszałki | część wsi |
| 0602130 | Mędusiówka | część wsi |
| 0602147 | Polana | część wsi |
| 0602153 | Potok | część wsi |
| 0602160 | Wólka | część wsi |
Historia
Po raz pierwszy w dokumentach pojawia się nazwa Ulanica w 1436 roku, kiedy to stała się własnością Małgorzaty, córki Piotra Kmity. Lokowana była na prawie niemieckim. Od tego czasu zawsze należała do właścicieli Dynowa. W końcu XIX wieku wieś posiadała szkołę ludową. Było w niej 129 domostw i mieszkało tu 776 osób, w tym 754 Polaków i 22 Rusinów.
W 1908 roku we wsi działała już biblioteka i czytelnia. W 1913 roku Ulanica należała do parafii w Dynowie. W okresie międzywojennym aktywne było tu Stronnictwo Ludowe, które podobnie jak w Harcie i Bachórzu, liczyło ponad 100 członków. Brali oni udział w ogólnopolskim strajku chłopskim w 1937 roku za co byli po jego zakończeniu szykanowani. Na początku XX wieku istniała w Ulanicy Drużyna Bartoszowa - paramilitarna organizacja o charakterze niepodległościowym. W czasie II wojny światowej miejscowy pluton Armii Krajowej liczył 28 żołnierzy. Po wojnie nastąpił wyraźny rozwój wsi. Powstało wiele nowych domów, ochotnicza straż pożarna, własna parafia, szkoła. Funkcjonuje zakład drzewny.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142712
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-01-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1313 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
Linki zewnętrzne
- Ulanica 2, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 780 .
- p
- d
- e
Gmina Dynów
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Integralne części wsi |
|
