Ursus C-325

Ursus C-325

Ursus C-325 z nowym typem felg i obciążników
Producent	Ursus
Zaprezentowany	1957
Okres produkcji	1959–1963
Miejsce produkcji	Polska, Ursus
Poprzednik	Ursus C-451
Następca	Ursus C-328
Dane techniczne
Silniki	Ursus S-312
Skrzynia biegów	6/2
Napęd	2WD
Długość	3030 mm[1]
Szerokość	1680 mm[2]
Wysokość	1490 mm (bez kabiny)
Rozstaw osi	1840 mm
Masa własna	1460 kg 1910 kg (z obciążnikami)[3]
Liczba miejsc	1+1
Dane dodatkowe
Pokrewne	35 l[3]
Konkurencja	Zetor 25A
Multimedia w Wikimedia Commons

Ursus C-325 – lekki ciągnik rolniczy, produkowany w latach 1959–1963 przez Zakłady Mechaniczne Ursus.

W związku z rosnącymi wymaganiami rolnictwa w II połowie lat 50. oraz wyczerpaniem możliwości modernizacyjnych ciągnika Ursus C-451, Zakłady Mechaniczne Ursus w 1955 roku, oraz Centralne Biuro Konstrukcyjne Ciągników i Silników Wysokoprężnych w Warszawie w roku 1956, przystąpiły do prac nad nowymi modelami lekkich ciągników rolniczych. Rezultaty swoich prac obydwa zespoły zaprezentowały w 1957 roku^[4]. Warszawskie biuro konstrukcyjne skonstruowało prototyp ciągnika Rola 25, natomiast Dział Głównego Konstruktora Zakładów Mechanicznych Ursus trzy prototypy modelu C-22^[5][6]. Po serii badań i testów zadecydowano o kontynuowaniu dalszych prac nad konstrukcją z Zakładów Mechanicznych, która otrzymała oznaczenie C-325^[4]. Do napędu Ursusa C-325 zastosowano 2-cylindrowy silnik wysokoprężny S-312 o pojemności skokowej 1810 cm³ i mocy maksymalnej 18,4 kW (25 KM)^[7]. Model ten wyposażono w nowoczesne, ułatwiające eksploatację układy i zespoły:

• hydraulikę siłową z trzypunktowym układem zawieszenia (TUZ),
• wał odbioru mocy zależny i niezależny (WOM)
• dociążenie kół tylnych
• zmienny prześwit i rozstaw kół.

W sierpniu 1959 roku wyprodukowano serię informacyjną 25 egzemplarzy^[7]. Do produkcji seryjnej przystąpiono w grudniu 1959 roku^[7], a zakończono ją w 1963 roku. Łącznie w latach 1959–1963 fabrykę opuściło 26 282 sztuki. Ciągniki z początku produkcji miały kwadratową tarczę tylnych felg i cały obciążnik, który zmieniono na tzw. „ćwiartki”/„budynie” ze względu na ich kolor kości słoniowej. Szybko zostały zmienione na sześcioramienne gwiazdy, gdyż poprzednie były bardzo podatne na uszkodzenia. W drugiej połowie 1962 roku, wprowadzono nowszy typ felg i obciążników, znanych z C-328 i C-330, z pierwszych lat produkcji, od numeru 21000^[8]. Do roku 1961 montowane były wskaźniki ciśnienia oleju i temperatury wody elektryczne (takie jak w Warszawie, czy Syrenie), które zastąpiono wskaźnikami PAL stosowanych w Zetorach, a następnie produkcji INCO Warszawa^[9]. W ciągnikach były montowane kolektor i tłumik tzw. boczny, opcjonalnie pionowy, przykręcany bezpośrednio do kolektora i zakończony kolankiem^[10].

W roku 1963 rozpoczęto produkcję ciągnika C-328, będącego modernizacją modelu C-325, a po kolejnej modernizacji w 1967 roku wprowadzono oznaczanie C-330. Model ten, kilkakrotnie modernizowany, był produkowany do 1993 roku.

• Typ: Ursus S-312^[7]
• Rodzaj: wysokoprężny, 2-cylindrowy, chłodzony cieczą, z bezpośrednim wtryskiem paliwa i żeliwną głowicą i kadłubem^[7]. Dekompresator umieszczony w bloku silnika
• Pojemność skokowa – 1810 cm³^[7]
• Moc: 18,4 kW (25 KM) przy 2000 obr./min^[7]
• Maks. moment obrotowy: 93 Nm przy 1700 obr./min^[7]
• Stopień sprężania – 17^[7]
• Średnica cylindra – 98 mm^[7]
• Skok tłoka: 120 mm^[7]

• sprzęgło: suche, dwutarczowe, dwustopniowe, wyłączane mechanicznie^[1]
• skrzynia biegów: mechaniczna, niesynchronizowana, o 3 biegach do przodu i 1 wstecznym, z dwustopniowym reduktorem (6 przełożeń do przodu i 2 wsteczne)^[2]
• zawieszenie i napęd: oś przednia nienapędzana sztywna, jednoczłonowa belkowa, zamocowana wahliwie na sworzniu
• mechanizm kierowniczy: 2-drążkowy z przekładnią zębatą
• hamulec: bębnowy sterowany mechanicznie, hamulce koła lewego i prawego uruchamiane oddzielnie z możliwością sprzęgnięcia^[1]
• maksymalna prędkość: do przodu 20,2 km/h^[3]
• maksymalna siła uciągu; 11 000 N^[3]
• ogumienie: dętkowe, przód 6,00 – 16″, tył 10,00 – 28″^[1]
• rozstaw kół:^[1]
  • przednich: 1250 i 1500 mm
  • tylnych: 1250 do 1850 mm
• minimalna średnica skrętu: 3,2 m (2,7 m z użyciem hamulców niezależnych)^[3]

• podnośnik hydrauliczny z regulacją kopiującą i dociążaniem tylnej osi
• TUZ kat. II według ISO, udźwig 700 kg
• WOM zależny i niezależny 540 obr./min
• przystawka pasowa o prędkości obrotowej 1430 obr./min
• zaczepy: górny zaczep transportowy i belka narzędziowa

• Ursus (ciągnik rolniczy)

• Andrzej Zieliński: Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1947–1960. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2006. ISBN 978-83-206-1541-8.
• Zakłady Mechaniczne URSUS: Zmiany konstrukcyjne ciągników URSUS C-325 i C-328. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1965

• Ursus C-325 na Oldtimery.com. oldtimery.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. [dostęp 2014-01-06]