Viola bertolonii
Morfologia gatunku | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | |||
Rząd | malpigiowce | ||
Rodzina | fiołkowate | ||
Rodzaj | fiołek | ||
Gatunek | Viola bertolonii | ||
Nazwa systematyczna | |||
Viola bertolonii Pio Viola: 34 (1813)[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Viola bertolonii Pio – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w południowo-wschodniej Francji oraz we Włoszech (w Liguriii Piemonciea także prawdopodobnie w Emilii-Romanii)[3][4][5].
Morfologia
- Pokrój
- Bylina dorastająca do 30 cm wysokości, tworzy kłącza[4].
- Liście
- Blaszka liściowa ma kształt od owalnego lub okrągławego do równowąskiego. Mierzy 12,5–12,5 cm długości oraz 1,5–1,5 cm szerokości, jest karbowana na brzegu, ma sercowatą nasadę i tępy wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 20 mm długości. Przylistki są równowąskie lub pierzaste[4].
- Kwiaty
- Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o owalnym kształcie. Płatki są odwrotnie jajowate i mają fioletową barwę, płatek przedni jest wyposażony w obłą ostrogę o długości 9-12 mm[4].
Biologia i ekologia
Rośnie na łąkach i brzegach cieków wodnych. Występuje na wysokości od 1000 do 2200 m n.p.m.[4] Kwitnie od kwietnia do czerwca[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
- ↑ a b c Viola bertolonii Pio. Plants of the World Online. [dostęp 2021-04-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e Viola bertolonii. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-04-04]. (fr.).
- ↑ a b Viola bertolonii Pio emend. Merxm. & Lippert. Altervista. [dostęp 2021-04-04]. (wł.).